მართალია, ერთხელ უკვე გიამბეთ იმ გოგოზე, იუნიბაკენში რომ ცხოვრობს და თითით საჩვენებელი ახტაჯანა გახლავთ, მაგრამ თუ გეგონათ, რომ მისი ფათერაკები ამით დამთავრდა, ძალიანაც შემცდარხართ. ან რანაირად უნდა დასრულდეს, როცა ათასი საფიქრალი და საზრუნავი აქვს ამ პატარა გოგოს?! გეგმების დაწყობა, იცოცხლე, ეხერხება, მაგრამ უცბად ისე აირ-დაირევა ხოლმე ყველაფერი, სულ თავდაყირა დადგება და აღარ იცის მადიკენმა, რა ქნას.
აბა, კოცონზე რომ მიდიოდა, არ უნდა ჩაეცვა ახალი სანდლები? მართალია, დედამ უთხრა, არაო, მაგრამ იქ ხომ აბე ნილსონიც აპირებდა მისვლას? ჰოდა, რა სანახავი იქნებოდა მადიკენი წითელი მომსასხამით, მწვანე აბრეშუმის ქუდითა და ძველი ფეხსაცმელებით?! საიდან უნდა სცოდნოდა მადიკენს, რომ ის აუტანელი ტილიანი მია ცალი სანდლის ამარას დატოვებდა? უფროსები ხომ ვერასოდეს მიხვდებიან, რა თავზარი დაეცა პატარა გოგოს იმ საღამოს.
