Molly Bloom's Day™

კითხვაზე, როგორი უნდა იყოს თანამედროვე წიგნის მაღაზია, შემიძლია, ორი საათი ვიქაქანო, მაგრამ აუცილებლად ასე დავიწყებ: როგორი და სადღეღამისო.

ისე ნუ გამიგებთ, თითქოს წიგნების გარდა არაფერი მაინტერესებდეს და, ბიბლიოფილიის ნიადაგზე შერყეულს, ყველაფერს ღამის სამ საათზე ბუქსთორში ბოდიალი მერჩივნოს – ღამით, წესისამებრ, მძინავს. სხვათა შორის, ტკბილად და გულიანად :)

უბრალოდ, ორშაბათიდან პარასკევის ჩათვლით, ამ ოხერი სამსახურის გადამკიდე, ცხრამდე ცხვირს ვერ ვყოფ გარეთ, ცხრის მერე კი ყველა ნაცნობი წიგნის მაღაზია დახურულია. მეც უქმეებისთვის ვდებ შოპინგს ან ვინმე მადლიანი მეგზავნება… მეგზავნება რა, უმეტესად ნუკის ან ოჯახის წევრებს ვუწევ ექსპლუატაციას. აბა, რა ვქნა?!

მოკლედ, ასე ვწვალობ. უფრო სწორად, ვწვალობდი, სანამ ჭავჭავაძეზე “ბიბლუსი გალერეა” გაიხსნებოდა.

არა, სადღეღამისო არც ის არის, იქაც ადამიანები მუშაობენ და ძილი მათაც სჭირდებათ. თერთმეტ საათამდეა. ჰოდა, ჩემი ხუთდღიანი შეზღუდვაც მოიხსნა. რაც უნდა ჰიჩკოკური სამუშაო დღე მქონდეს, თერთმეტამდე თავის დაღწევას როგორღაც ვახერხებ.

მოლის ამბავი ხომ იცით – გალერეა კი არა, სადმე ორი წიგნი თუა ერთმანეთზე მიწყობილი, აუცილებლად შესუნსულდება, მიყნოს-მოყნოსავს იქაურობას, თუ რამე საინტერესო იპოვა, დაიმახსოვრებს და მერე ან ბლოგზე მოჰყვება, ან ფეისბუქზე გაუზიარებს მეგობრებს. ჰოდა, ახალ “ბიბლუსშიც” უკვე რამდენჯერმე მოვასწარი შესეირნება, საფუძვლიანად დავათვალიერე და დავაგემოვნე (ყველა გაგებით) და ახლა თქვენ გექაქანებით.

პირველი იმპრესიები მასშტაბს უკავშირდება – დიდი სივრცე და აუარება წიგნი. ჩვეულებრივი ბუქსთორი კი არა, წიგნების ჰიპერმარკეტია. მოხერხებული, კომფორტული. მუსიკა უკრავს, თანაც ისე, რომ წიგნების თვალიერებაში ხელს არ გიშლის, პირიქით… სტენდები, სტენდები, წიგნები, სტენდები. თემატური, კონკრეტული გამოცემების, ასეთი, ისეთი… უამრავი უცხოენოვანი ლიტერატურა, უამრავი ალბომი (რაც განსაკუთრებით მახარებს) და გადასარევი საბავშვო სექცია, ბათუმში, “ბავშვთა სამყაროში” რომ მინახავს, ისეთი.

ბავშვებზე კიდევ მაქვს სათქმელი და არ დამავიწყოთ.

კაფე… კაფე უგემრიელესობაა. წავიდა ის დრო, უფერულ “სახელგამში” რომ შეხვიდოდი, წიგნს იყიდდი და გამოხვიდოდი. ახლა წიგნის მაღაზია სხვა რაღაცებითაც ფასობს და იმაზე უკეთესი რა უნდა იყოს, მეგობარს შეხვედრას რომელიმე ბუქსთორში რომ დაუთქვამ, ჩამოსხდებით, ყავას დალევთ, სასუსნავს მიაყოლებთ, იჭორავებთ, მერე სტელაჟებს დაუვლით, რაღაცებს დაათვალიერებთ, რაღაცებს იყიდით და თუ არსად გეჩქარებათ, ისევ ყავას დაუბრუნდებით, სულს მოითქვამთ, თან შენაძენს გადაალაგებთ კოხტად – ხელისთვის კიდევ რამე ხომ არ წამოგვეყოლებინაო.

მოკლედ, წიგნის მაღაზიაში ახალდაფქული ყავის სურნელიც რომ ტრიალებს, ერთიორად მომწონს. გალერეაში იტალიური  Ci gusta–ს გასტრონომიული კუთხეა. გადასარევი ყავა აქვთ, სხვათა შორის.

ჰო, შესასვლელის მახლობლად ერთგვარი სამკითხველოა. რამდენიმე სავარძელი დგას, იქვე წიგნებიც აწყვია. მოკალათდი და იკითხე, თუ არსად გაგვიანდება – უბატონოდ ხმას არავინ გაგცემს.

ამხელა სივრცის მარტო წიგნებისთვის მოცდენა, ცოტა არ იყოს, არაპრაქტიკულიაო, იფიქრებს ვინმე და მართალიც იქნება. წიგნის მაღაზიაში წიგნი რომ მთავარი პროდუქტია, ვინ დავობს, მაგრამ თუ ფართობი საშუალებას იძლევა, ათასი კრეატიული იდეის განხორციელება შეიძლება. მაგალითად, საბავშვო ცენტრის… ოღონდ დაბადების დღის ამბებში არა. აი, რომ მიხვალ, ბავშვებს დატოვებ და თავად სტელაჟებს შორის საბოდიალოდ წახვალ. დასეირნობ არხეინად, ქვევით კი ბავშვებს წიგნებს უკითხავენ, სათამაშოების გაკეთებას და სხვა სასარგებლო რაღაცებს ასწავლიან… მინუს ერთ სართულზე ზუსტად იმხელა სივრცეა, რაც მეორეზე და იდეის განხორციელებას არაფერი უშლის ხელს.

სწორედ ამას აპირებენ “გალერეაში” და ათას სხვა რამესაც: აქციებიო, ფასდაკლებებიო, რომელიმე მწერალი თუ დაგხვდათ მასპინძლად და წიგნი შეგარჩევინათ, ნურც ეს გაგიკვირდებათ. კაფეში ლიტერატურული მენიუს გაჩენაც შეიძლება – ბოზბაშს და ჩიხირთმას იქ, ცხადია, არავინ მოგართმევთ, მაგრამ მაჭკატებითა და კაკლის მურაბით ყელის ჩაკოკლოზინებას რა უდგას წინ?!

კიდევ – შეხვედრები, პრეზენტაციები, ივენთები, მუსიკალური საღამოები… გუშინწინ დათო ევგენიძის ლექსების კრებულის პრეზენტაცია იყო, ხუთში კი გიორგი კეკელიძის შემოქმედებითი საღამოა.

ერთი სიტყვით, ცხვირი მიგრძნობს, აქაურობის ხშირი სტუმარი ვიქნები (განსაკუთრებით – საღამოობით). ვცადე და მომეწონა – მაგიდასთან რომ ზიხარ, ყავას სვამ, ნელ-ნელა იფერთხავ დამქანცველ დღეს, თან უყურებ, როგორ ფუსფუსებენ – ალაგებენ, სახვალიოდ ამზადებენ მაღაზიას, წიგნებით სავსე ყუთებს ხსნიან… აი, მუდმივი სტუმრებისთვის სპეციალურ დაგროვების ბარათსაც თუ შემოიღებენ, სულ მთლად გადასარევი იქნება.