Feeds:
ჩანაწერები
კომენტარები

Archive for ნოემბერი, 2014

თბილისის წიგნის ოთხი დღე

Posted in თბილისის წიგნის საერთაშორისო ფესტივალი, tagged , , , , , , , , , , , , on ნოემბერი 30, 2014| 23 Comments »

Tbilisi Book days 2014

Tbilisi Book days 2014

მაისში, წიგნის ფესტივალზე, გემახსოვრებათ, ხმა გავრცელდა: რაღაც ამდაგვარი წლის ბოლოსაც ჩატარდებაო, ოღონდ კონკრეტული არავის არაფერი დასცდენია. ჰოდა, ისე გამოვიდა, თბილისის წიგნის დღეები ბიბლიოფილებს ღრმად სასიამოვნო სიურპრიზად დაატყდა თავს.

ყოველი შემთხვევისათვის, ჩემთვის ნამდვილად მოულოდნელი იყო და შემოდგომის  ბოლო უიქენდის გეგმების გადაწყობაც ფორს-მაჟორულ რეჟიმში მომიხდა.

წიგნის ფესტივალი ღმერთმა ოთხდღიანი შექმნა – არ იჩქარო, ოთხივე გამოიყენეო. ჩემს სამსახურს ამ მარტივ ჭეშმარიტებაზე, რატომღაც, განსხვავებული მოსაზრება აქვს და ხუთშაბათ-პარასკევს “ექსპოს” სტუმართმოყვარე პავილიონებში ატეხილ თუხთუხს და რიარიას შორიდან ვადევნებდი თვალს, გაავებული და გაბოროტებული. არა, წიგნები კი მომიცუხცუხეს კეთილმა ადამიანებმა, მაგრამ სხვა რომ გაგეგზავნება ერთია და შენ რომ დაბოდიალობ სტელაჟებს შორის – მეორე…

(more…)

Read Full Post »

ვაითუ სამყაროს შექმნა შეცდომა იყო…

Posted in მოლის ბიბლიოთეკა, tagged , , , , , , , , , , , , , , on ნოემბერი 26, 2014| 4 Comments »

“ო, უკვდავო ღმერთებო, რა ბინძურ დროში მარგუნეთ ცხოვრება!“

აბა, გამოიცანით, ვინ არის ამ სასოწარკვეთილი შეძახილის ავტორი?! ვერაფერსაც ვერ გამოიცნობთ, ამიტომ თავად გეტყვით – ნერონი გახლავთ. დიახ, დიახ, სწორედ ის ნერონი – იმპერატორი, მსახიობი, დესპოტი და მკვლელი, იმპერიის დედაქალაქიც რომ არ დაინანა ცეცხლისთვის.

და ის ამ სიტყვებს ჯემალ ქარჩხაძის “იუპიტერის სინანულში“ ამბობს, ერთ პატარა წიგნში, სადაც ადამიანის სულის ბნელ ლაბირინთში დაგვატარებს და თხრობის ლაღი, წყაროსავით მორაკრაკე მანერის წყალობით ამ წყვდიადში ხეტიალს გვიადვილებს.

არადა, ციცქნა რომანია, ერთი შეხედვით, გზაში საკითხავი რომ გეგონება. აიწევა ფარდა და… ღმერთების ქოროსთან ერთად სცენაზე იუპიტერია – ეჭვებით შეწუხებული და ჩაფიქრებული – ვაითუ სამყაროს შექმნა შეცდომა იყო.

(more…)

Read Full Post »

“ილუზიონის” თაობა

Posted in კინოდარბაზი, tagged , , , , , , , , , , , , , , , , on ნოემბერი 23, 2014| 20 Comments »

otar sephiashvili

ახლა, ალბათ, ბევრი არ დაიჯერებს, მაგრამ ჩვენს დროს კინოს დღე არსებობდა.

ფილმებს სხვა დღეებშიც ვუყურებდით – ხან რუსული არხი გამოიმეტებდა რამეს, ხან კინოში წავიდოდით, არდადეგები ხომ ლამის მხოლოდ “ცისკარას” ხათრით მიხაროდა… დილის ძილიც კი არ მენანებოდა – თერთმეტ საათზე პირდაბანილი და გამოწკეპილი ვიჯექი ეკრანთან (სად იყო მაშინ საძინებელში ტელევიზორის ფუფუნება).

კინოს დღედ მაინც შაბათი მიიჩნეოდა.

“ილუზიონის” დღე.

მოვილევდი სკოლას (ვსწავლობდით მაშინ შაბათობით), ჭადრაკს და ასე, რვის მერე იწყებოდა ნანატრი უსაქმურობა.

“ილუზიონს” ველოდით მთელი ოჯახი.

ალბათ ისე მოვკვდები, არასოდეს დამავიწყდება მუსიკალური ქუდი,  “Le Tonnerre De Dieu”-ს აწ უკვე ლეგენდარული საუნდტრეკი. თუმცა მე უფრო ძველი დასაწყისიც მახსოვს, სტატიკური კადრით და გულბრყვილო, სასაცილო მუსიკით.

არც ის თმაჭაღარა კაცი დამავიწყდება, განუმეორებელი, საყვარელზე საყვარელი დიქციით კინოზე რომ ჰყვებოდა.

ოთარ სეფიაშვილი – “კაცი-ილუზიონი”.

(more…)

Read Full Post »

“სხვა ამსტერდამში” ტურიკასთან ერთად

Posted in წისქვილი, tagged , , , , , , , , , , , on ნოემბერი 19, 2014| 12 Comments »

დღეს ერთ ახალ და უცნაურ წიგნზე უნდა გიამბოთ.

ახალი გასაგებია და ეს უცნაური რაღაა – წიგნი წიგნიაო, მეტყვით ალბათ.

ახლავე აგიხსნით.

მართლა უცნაური წიგნია. აი, ხვალ პრეზენტაციაა, არადა ჯერ არ დაწერილა.

სულ დაგაბნიეთ, არა? ოლ რაიტ. ყველაფერს წვრილად გაგაგებინებთ.

დათო ტურაშვილის ახალ რომანზე გიყვებით. “სხვა ამსტერდამი” ჰქვია (ამას პოსტის სათაურიდანვე მიხვდებოდით). უცნაური კი იმით არის, რომ ინტერნეტრომანია, ინტერნეტში დაიწერება, მკითხველის თვალწინ.

შედიხარ ხუთშაბათობით საგულდაგულოდ დაბუკმარკებულ გვერდზე ხელების ფშვნეტით, გვერდით ყავის ჭიქას ასდის ორთქლი და ცხვირში სასიამოვნოდ გიღუტუნებს, გაშლი წიგნს  და იწყებ მორიგი თავის კითხვას. ეს, ცხადია, ჩემეული იმპრესიაა, თორემ შუადღის ყავასთანაც მშვენიერი იქნება, სამსახურიდან მოპარულ დროს, ან სულაც უყავოდ, კაცია და გუნება.

(more…)

Read Full Post »

“მარტოსულობის უპირატესობანი”: წერილი ჩარლის

Posted in მოლის ბიბლიოთეკა, tagged , , , , , , , , , , , , on ნოემბერი 16, 2014| 14 Comments »

გამარჯობა, ჩარლი!

იცი, რომ შენი წერილები დამაკლდა? არადა, გეგონა, თავს მაბეზრებდი.

სიმართლე გითხრა, პირველი ბარათი რომ მივიღე, ცოტა ავფორიაქდი – როგორია, ადამიანი რომ გეუბნება, შენი მისამართი სატელეფონო წიგნიდან ავიღე და გადავწყვიტე, ჩემი ამბები მოგწეროო. ვიფიქრე, არიქა, ვიღაც გიჟს გადავეყარე-მეთქი. ისე, გულზე ხელი დაიდე და აღიარე, რომ მართლა უცნაური იყო ეს ყველაფერი და არც შენ ჰგავდი მაინცდამაინც თხუთმეტი წლის მოზარდს; იმის თქმა მინდა, რომ, რაღაც-რაღაცებში კი იყავი ტიპიური ამერიკელი თინეიჯერი, მაგრამ მაინც მეტისმეტად განსხვავდებოდი დანარჩენებისგან, პირველ რიგში შენი გულწრფელობით – ამას ახლა ხშირად ვერ შეხვდები.

თავს დავდებ, რომ ყველაფერი, რასაც მიამბობდი, სიმართლე იყო – შეულამაზებელი, გაურანდავი და გაუშალაშინებელი. თავიდან მართლა მთრგუნავდი – მეტისმეტად ჩაკეტილი და მარტოსული ჩანდი ასაკის კვალობაზე, აი, ინტროვერტებს რომ ეძახიან; თუმცა, რას გიხსნი, ფსიქიატრებთან ჩემზე ხშირად გქონია საქმე და უკეთ იცი.

სულ ვფიქრობ, რეალურად რომ შევხვედროდით ერთმანეთს, ვიმეგობრებდით თუ არა; რატომღაც მგონია, რომ კი. იცი, რამდენჯერ მინდოდა, პასუხი მომეწერა შენთვის?! წერილებს რომ ვკითხულობდი, ხანდახან მინდოდა, მაგრად ჩაგხუტებოდი, ძმაკაცურად და მეთქვა – ნუ დარდობ, ჩარლი, ყველაფერი გაივლის-მეთქი, ხანდახან ერთი სული მქონდა, მაგრად შემეჯანჯღარებინე და სისულელეები გამომებერტყა შენი თავიდან, მაგრამ მისამართი არ ვიცოდი და… ახლაც ხომ ვერ მოგწერდი ასე სახალხოდ, ვიღაც სტივენ ჩბოსკის ყველა შენი ბარათი რომ არ ჩაეგდო ხელში და წიგნად არ გამოეცა.

(more…)

Read Full Post »

ასტრიდ ანა ემილია

Posted in ლინდგრენოლოგია, tagged , , , , , , , , , , , , , , , on ნოემბერი 12, 2014| 30 Comments »

ასტრიდ ლინდგრენი ქართულად. ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა დიოგენე

ასტრიდ ლინდგრენი ქართულად.
ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა
დიოგენე

მას შემდეგ, რაც მოლის ხმაურიან და სტუმართმოყვარე ბლოგზე სულ პირველი პოსტი დაიწერა, ამ ქალბატონს სიყვარული საჯაროდ ერთხელაც ავუხსენი და ორჯერაც, მაგრამ რომ არ მყოფნის?! თანაც აგერ ახლა, ორიოდე დღეში, იუბილარია – 107 წელი უსრულდება და რა გული გამიძლებს, რამდენიმე სიტყვა კიდევ რომ არ ვთქვა.

დავფიქრდი და – აქამდე სულ მის პერსონაჟებზე გექაქანებოდით, ისე რომ შემაყვარეს თავი, ბავშვობაში კი არა, მოწიფულ ასაკშიც ვერ ვანებებ თავს… იმ ემოციებზე გიამბობდით, მისი წიგნების ფურცვლა რომ მგვრიდა, თავად ავტორზე კი ბევრი არაფერი მითქვამს. თქმას ვინ ჩივის, ჩემდა სამარცხვინოდ, რაღაც-რაღაცები არც კი მცოდნია.

არა, სამი სახელი რომ ერქვა, მახსოვდა – ასტრიდ ანა ემილია; თქვენ წარმოიდგინეთ, ქალიშვილობის გვარიც ვიცოდი – ერიკსონი; კიდევ – სხვა რამეებიც, მაგრამ საკმარისად მაინც არ მცნობია ქალი, რომელმაც ჩემს ცხოვრებაში ლამის ოცდაათი წლის წინ შემოაბიჯა წითურ, ჭორფლიან და კიკინებაპრეხილ გოგოსთან ერთად. შემოაბიჯა და წასვლაზე აღარც უფიქრია, პირიქით – შემორეკა და შემორეკა თავისი საოცარი გმირები: ვაზასტანელი მოჩვენება თუ უშიშარი მაძებარი კალე ბლუმკვისტი, ყაჩაღის ასული რონია თუ ძმები ლომგულები, მაწანწალა რასმუსი თუ ჩაკუპატებული ჩორვენი… გამაჩერეთ, თორემ ჩამოთვლას დილამდე ვერ დავასრულებ, არადა, ამ პერსონაჟებს ჩემზე ნაკლებად არც თქვენ იცნობთ და ალბათ იმასაც მიხვდით, ღიმილის ორდენის კავალერზე – ასტრიდ ლინდგრენზე რომ ვლაპარაკობ.

(more…)

Read Full Post »

დაბეგვილი “სნიკერსი”

Posted in Me, tagged , , , , , , , , , , , , on ნოემბერი 7, 2014| 30 Comments »

 

 

SONY DSC

სათაურმა თუ გაგაკვირვათ და ეს დაბეგვილი სნიკერსი რაღა ჯანდაბააო, იფიქრეთ, ნუ აჩქარდებით – პოსტის ბოლოს ყველაფერს აგიხსნით.

მანამდე შოკოლადზე ვილაპარაკოთ.

ერთხელ უკვე დავწერე შოკოლადზე, მაგრამ, უკბილო ხუმრობისა არ იყოს, ჩემი ბლოგია და მოტოციკლს იქ დავკიდებ, სადაც მინდა. თემის გამეორება არავის აუკრძალავს.

ესეც არ იყოს, შოკოლადია, სამარხვო წვნიანი ხომ არა – ნამდვილად იმსახურებს მეორე პოსტს.

კოლეგა ბლოგერს ეწერა ერთგან, შოკოლადი იმასაც კი უყვარს, ვისაც ჰგონია, რომ არ უყვარსო.

მე ასეთ ფილოსოფიურ სიღრმეებს ვერ ვწვდები. სამაგიეროდ, მგონია კი არა, ზუსტად ვიცი, რომ შოკოლადი ღრმა ბავშვობიდან მიყვარს.

ჯერ კიდევ იმ დროიდან, მამას მოსკოვიდან და ლენინგრადიდან რომ ჩამოჰქონდა და საბავშვო ბაღში ჯიბეებგამოტენილი დავდიოდი – სხვებისთვისაც ხომ უნდა მეწილადებინა. სკოლაშიც რომ მატანდა ბებია თითო ფილას – გონებას ხსნისო. წიგნი დამრჩენია შინ, რვეული, ჩანთაც კი. შოკოლადი – არასოდეს.

(more…)

Read Full Post »

შეცდომით ნაყიდი წიგნები

Posted in მოლის ბიბლიოთეკა, tagged , , , , , , , , , , on ნოემბერი 5, 2014| 21 Comments »

1509184_662960330409072_1594036024_n

ყველაფერი, ყველაფერი, მაგრამ წიგნი შეცდომით როგორ უნდა იყიდოო, იკითხავთ.

ავტორი ჰყავს, სათაური აქვს, ანოტაცია, თაროზე დევს, შავი ყუთით ხომ არ მოაქვთო.

როგორ და… ახლავე მოგიყვებით.

ძველი ამბებია, უმთავრესად – ბავშვობისდროინდელი.

პირველი წიგნი, სიმართლე გითხრათ, არ მიყიდია. მშობლების უკიდეგანო ბიბლიოთეკის ქექვისას გადავაწყდი. წიგნებით გაძეძგილი რომელიღაც კარადის წინ მქონდა ფეხი მორთხმული მორიგი უსაქმურობის ჟამს და არქეოლოგიურ გათხრებს ვაწარმოებდი (გამოყრილ წიგნებს მერე დედა ალაგებდა, მაგრამ ასეც ნუ დავწვრილმანდებით).

ჰოდა, ვჩხრეკ ამ კარადას და უცებ ახალ წიგნს გადავაწყდი. ჩემთვის ახალს, თორემ კაი ხნის იყო, ეტყობოდა. ფერადი ყდა ჰქონდა, საყვარლად მოხატული, სათაურიც ოკრობოკრო ასოებით ეწერა და რაღაც საბავშვოს მივაგენი-მეთქი, ვიფიქრე. თან ფორმატი ჰქონდა უცნაური, ჟურნალს უფრო ჰგავდა.

(more…)

Read Full Post »

Older Posts »

%d bloggers like this: