ჩემი ბათუმი

ოქტომბერი 28, 2011 by Molly Bloom's Day

სანტიმენტალური არასოდეს ვყოფილვარ, არც პროფესია მაქვს ისეთი, გულჩვილობა უხდებოდეს, მაგრამ ამ ბოლო დროს ერთი უცნაური რამ შევნიშნე – საკმარისია სადმე ძველ ფილმს, სიმღერას ან წიგნს გადავაწყდე, სრულიად განსხვავებული, განსაკუთრებული შეგრძნება მიჩნდება – თითქოს ბავშვობაში ვბრუნდებოდე…

და რა გასაკვირია, რომ გულგრილად ვერ ვიხსენებ იმ ქალაქს, სადაც დავიბადე და რომელიც ჩემთვის დედამიწის ზურგზე ყველაზე საყვარელი და თბილი ადგილია. სადაც ტალღა სულ სხვანაირად ასკდება ნაპირს, სხვანაირი ნიჟარები ყრია და უამინდობისას სხვანაირი ღრუბელი წვება ცაზე… უკეთესი ან უარესი კი არა, უბრალოდ, სხვანაირი…

იქაურობა ყოველ ჩასვლაზე სულ უფრო გალამაზებული მხვდება. ძალიანაც მომწონს, განა არა… თუმცა, მე მაინც ის ძველი და უპრეტენზიო ქალაქი მახსოვს და მიყვარს, ოცდაერთი წლის წინ, “ბათუმი-თბილისის” მატარებელის კუპეში, ფანჯარაზე ცხვირმიჭყლეტილმა რომ დავტოვე.

მახსოვს ჩემი პატარა სახლი, ზედ ბულვარის პირას. ბულვარიც მახსოვს, ატრაქციონებით, კოლონადებით, კაფე “ნეპტუნით” და ბამბუკის ტევრით. პლაჟთან ახლოს ორი სანაყინე იყო – ზაფხულობით ყოველდღე ვიჯექი ხან ერთში, ხან მეორეში და თუნუქის უსაყვარლესი ფიალებით ას გრამ ნაყინს მაჭმევდნენ – შენთვის მეტი არ შეიძლებაო. ჰოდა, ერთ დღესაც ასორმოცდაათი გრამი რომ შეუკვეთეს, მივხვდი – უკვე დიდი ვიყავი.

ვერაფერი დამავიწყებს “ინტურისტის” “ექსპრესის” აჭარული ხაჭაპურის, აღმოსავლური კაფეს ფახლავას და ნინოშვილის ქუჩით აუზისკენ მიმავალ გზაზე დალეული რძის კოქტეილის გემოს. მას შემდეგ სად არ ვყოფილვარ და რა სასუსნავი არ გამისინჯავს, მაგრამ ის სხვა იყო… სულ სხვა ეშხი ჰქონდა.

ჩემი მეექვსე სკოლაც ტკბილად მაგონდება, პირველი მუსიკალურიც და საჭადრაკო კლუბიც – ძველი – ლუქსემბურგის ქუჩაზე და ახალი – პიონერთა პარკში. მუსიკალურთან, პატარა მაღაზიაში, ჯიბეში ჩარჩენილი ხურდა ფულით წიგნებს ვყიდულობდი და შინისკენ მივაცუხცუხებდი – წაკითხვა მეჩქარებოდა. პიონერთა პარკის სიცილის ოთახი, ნავებიანი ტბა, ზამთრობით საცოდავად აბუზული ვარხვი და კაფე “ცეროდენას” უგემრიელესი კაკაოც მახსოვს.

თეატრთან ახლოს, საყმაწვილო ბიბლიოთეკა იყო, სადაც თავიდან ცოტა ეჭვის თვალით მიყურებდნენ – ერთი თავმოყვარე წიგნის ზომის ბავშვი ამდენს და ასე სწრაფად როგორ კითხულობსო… თუმცა მერე ისე გავშინაურდი, თვითონვე მირეკავდნენ – სიახლეები გვაქვს და შემოგვიარეო.

თოჯინების თეატრიც მახსოვს, კინო “თბილისიც” და საბავშვო “პიონერიც”, არდადეგების დაწყებისთანავე სპეციალურ აფიშას რომ გამოაკრავდნენ ხოლმე – საგანგებოდ შერჩეულ პროგრამას საგულდაგულოდ ვინიშნავდი და ყველა ფილმის ნახვას ვახერხებდი. მერე ხან რომელი გმირი ვიყავი გულის სიღრმეში და ხან რომელი.

ერთ ციცქნა ბათუმს ტრანსპორტი დიდად არც ახლა სჭირდება და მაშინ მითუმეტეს, მაგრამ ავტობუსებით სეირნობა მაინც მიყვარდა. მარშრუტებიც კი არ დამვიწყებია – პირველი ნომერი მწვანე კონცხამდე მიდიოდა, თორმეტი – ჯავახიშვილის ქუჩამდე.

დელფინარიუმი როგორ არ ვახსენო… მე და ჩემს მეგობარს ნაცნობი დელფინიც კი გვყავდა. გაკვეთილების შემდეგ ვსტუმრობდით, ილუმინატორს ათკაპიკიანს მივუკაკუნებდით, ისიც მაშინვე მოცურდებოდა და შუშაზე ცხვირს მოაბჯენდა – რა კარგია, რომ მოხვედითო.

მომავლის განჭვრეტა ღრმად უპერსპექტივო საქმეა, არავინ იცის, ხვალ რა მოხდება, მაგრამ ერთი რამ ნამდვილად შემიძლია, ვთქვა – თუ მშვიდად დაბერება მეღირსა, ბათუმში, სადმე, ბულვართან ახლოს, სახლს ვიყიდი და ჩემი ბავშვობის ქალაქში დავბრუნდები. საღამოობით, პენსიონერებთან ჭადრაკის თამაშით თუ არ ვიქნები გართული, ზღვის პირას ვიჯდები და იოდით გაჯერებულ ჰაერს ვისუნთქებ, დილაობით რომელიმე კაფეში მოვკალათდები, გვერდით ყავის ცხელ–ცხელ ფინჯანს და კრუასანს მოვიდგამ, ლეპტოპს გავხსნი და იქიდან შეგეხმიანებით ხოლმე.

129 Responses

on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:07 AM | პასუხი ნათია

ბათუმის ნახვა მინდა რამდენი ხანია და ვერაფრით ამიხდენია ეგ სურვილი, ამ პოსტის წაკითხვის შემდეგ კი უფრო მომინდა :(

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:07 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ეს ძველი ბათუმია, ნათია :)
  
  LikeLike
  - on ოქტომბერი 28, 2011 at 10:10 PM | პასუხი ნათია
    
    ჰო, ვიცი, მაგრამ ძველია თუ ახალი, მაინც მინდა…
    
    LikeLike
    - on ოქტომბერი 28, 2011 at 10:12 PM ნათია
      
      მინდა ვნახო :)
      
      LikeLike
    - on ოქტომბერი 29, 2011 at 11:47 AM მოლი ბლუმი
      
      ერთხელაც ჩადი… დამიჯერე, არ ინანებ.
      
      LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:07 AM | პასუხი გრაფინია

მოლი <3 ბავშვობა მოგენატრა !

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:09 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ბავშვობაც და ჩემი ქალაქიც. თან ორივე უკვე ღრმა წარსულია. ასე თუ გავიხსენებ.
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:07 AM | პასუხი katerina

თბილისის გარდა თუ სადმე ვიცხოვრებდი, ბათუმში. მიყვარს, მაგრამ სულ ვიკარგები :) . ისე, მე სულ ვამტკიცებ, რომ ბათუმში რაღაც ისეთი აურაა, იქ არ შეიძლება ცუდი ადამიანი დაიბადოს-მეთქი, ყოველშემთხვევაში, ვისაც მე ვიცნობ, ყველა კეთილი, ღიმილიანი და თბილია… აი, შენც იმათგანი ყოფილხარ, ჩემო მოლი. ახლა კიდე უფრო მეტად დაგაფასე.

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:10 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ერთ ციცქნა ქალაქში როგორ იკარგები, კატერინა? :) აურა ნამდვილად არის :) მადლობა :)
  
  LikeLike
  - on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:14 AM | პასუხი katerina
    
    აი მეც სულ ეგ მიკვირს :დდდდდ. ის კი არა ერთხელ ზღვას ავცდი :დდდდ ჩემი მიგნება-ორიენტაცია საღადაო თემაა ყოველთვის :).
    კი არის აურა, რომ ჩავდივარ, ვკეთილდები.
    
    LikeLike
    - on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:17 AM მოლი ბლუმი
      
      აუჰ :)
      
      რომ ჩავდივარ, ვკეთილდები – საუკეთესო დახასიათებაა ქალაქისთვის :)
      
      LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:15 AM | პასუხი Butterfly

ერთი ამოსუნთქვით და თვალის დაუხამხამებლად წავიკითხე…ასე მეგონა მეც გამოვიარე ეს ყველაფერი…ღმერთოო რა კარგიიაა :))) ბათუმი <3

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:18 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  მეც მიყვარს და კი ეტყობა პოსტს :)
  
  მიხარია, რომ მოგეწონა :)
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:15 AM | პასუხი fsiQe

მოლი :):) რა თბილი და ნოსტალგიური პოსტია
რაც არ უნდა უცნაური იყოს ბათუმი ჩემთვისაც ყველაზე საყვარელი ქალაქია, იმის მიუხედავად რომ ჩემი მშობლიური ქალაქი არ არის. მაინც ყველაზე მეტად მიყვარს. სიბერეზე არ მიფიქრია, მაგრამ თუ დავბერდები (თუ ახალგაზრდა არ მოვკვდები) აუცილებლად ვიცხოვრებ ბათუმში და ფინჯან ყავაზეც იმედი მაქვს დამეწვევი

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:20 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ბათუმი ჩემია და მასპინძელიც მე ვარ. ყავაზე აქეთ დაგპატიჟებ :)
  
  ჰექსემ თქვა ერთხელ – ქალაქი, სადაც ერთი მაწანწალა ძაღლიც არ მინახავსო. ბათუმი ისეთია, სტუმრებსაც აყვარებს თავს.
  
  LikeLike
  - on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:29 AM | პასუხი fsiQe
    
    ძაღლების წინააღმდეგი მე სულაც არ ვარ, მთავარი სიმშვიდეა, რასაც ბათუმში ყოველთვის ვგრძნობ. მაშინაც კი, როცა დატვირთული გრაფიკი მაქვს. აუცილებლად დაგეწვევი ბათუმში ფინჯან ყავაზე ბევრი წლის შემდეგ :)
    
    LikeLike
    - on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:30 AM მოლი ბლუმი
      
      ძაღლები (და ცხოველები) იმდენად მიყვარს, გული მეწურება, უსახლკაროდ რომ ვხედავ. აი, ამის წინააღმდეგი ნამდვილად ვარ.
      
      შენ ნაღებით არ გიყვარს, მახსოვს. შენთვის ნამდვილ ბათუმურ, ქვიშაზე მოდუღებულ შავ ყავას შევუკვეთავ.
      
      LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 1:34 PM | პასუხი Lord Vader
  
  შენს დაბერებას თუ ელოდა, დარჩენილა ყავის გარეშე :)
  
  LikeLike
  - on ოქტომბერი 28, 2011 at 1:36 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
    
    ასეთი ახალგაზრდაც არ ვარ, მილორდ :)
    
    LikeLike
    - on ოქტომბერი 28, 2011 at 1:42 PM Lord Vader
      
      ფსიქეს დაბერებაზე ვამბობ :) რომ დავბერდები, ყავაზე დაგპატიჟებო გეუბნება. :)
      
      ჰოდა, შენ რომ ყავაზე დაგპატიჟებს, მოდით მერე ჩემ საფლავზე და ერთი ჭიქა კაპუჩინო დამასხით :)
      
      LikeLike
    - on ოქტომბერი 28, 2011 at 1:48 PM მოლი ბლუმი
      
      ჰო :( ფსიქეს დაბერება ჯერ ადრეა. ისე, ფსიქე, ოთხმოცი წლისაც ბავშვი იქნება. ვესტვუდივით. ეს დიდი ნიჭია, სხვათა შორის. ყველა ვერ ახერხებს.
      
      LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:20 AM | პასუხი tamara

რა კარგი პოსტია, ძალიან კარგი პოსტია :)

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:22 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ქალაქია ძალიან კარგი და იმიტომ :)
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:22 AM | პასუხი რუსა

მოლიიიი….. არ ვიცი რა ვთქვა…… მართლა არ ვიცი… გულით ნაწერი გულით იკითხებაო და გულმა წაიკითხა, მაგრამ ენას არ შეუძლია გამოთქვას ემოცია.. ალბათ იმიტომ , რომ ბათუმი ჩემიცაა….
რა კარგად აღწერე ყველაფერი.. ახლა მართლაც სახეშეცვლილია, ყოველდღიურად დავდივარ ბათუმის ქუჩებში და ყოველდღიურად, თვალსა და ხელს შუა იცვლის სახეს… და წარმომიდგენია 21 წლის წინანდელი ბათუმი რა სხვანაირი იქნებოდა.. არ ვიცი, 21 წლის წინ არც კი ვიყავი :)
მართლაც..ჩვენს ქალაქში ტალღაც სხვანაირად ასკდება ნაპირს… ღრუბლებიც სხვაა, შხაპუნა წვიმაც… ძველი ბათუმის პატარ–პატარა ქუჩები, რომელიც ახლა ძალიან გალამაზდა.. მართლა ულამაზესია და ძალიან მიყვარს…

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:28 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ვიცი, რომ შენიცაა :) რამდენიმე ბათუმელი ბლოგერი მსტუმრობს და ყველაზე მეტად სწორედ თქვენს კომენტარს და იმპრესიებს ველოდები.
  
  ისე ხშირად ვერ ჩამოვდივარ :( თუ მაინც ჩამოვედი, ვმუშაობ და იმდენს ვერ ვიცლი, რამდენიც მინდა. არადა, ძალიან მაკლია და მენატრება :(
  
  LikeLike
  - on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:32 AM | პასუხი რუსა
    
    წარმომიდგენია… :(
    ერთხელ გამოიპარე მაშინ :) სამუშაოს მოწყდი რამდენიმე დღით, დაისვენე… :) ბათუმის ქუჩებშიც თავისუფლად ისეირნებ.. სანაპიროზეც.. კაფეშიც ჩამოჯდები და კრუასანს და ყავას შეექცევი… :)
    
    LikeLike
    - on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:38 AM მოლი ბლუმი
      
      ვიპარები კიდეც. სეირნობასაც ვახერხებ. დილით ვდგები ხოლმე. რვაზე. და დავბოდიალობ. ვიცლი რაღაცებისთვის. მაგრამ მაინც საათს ვუყურებ და მაინც არ მყოფნის :(
      
      ზამთარში მინდა ჩამოსვლა. ასეთ დროს განსაკუთრებით მიყვარს. მშვიდია და არავინ აწუხებს. არ უხდება ბათუმს ხმაური და გნიასი.
      
      LikeLike
    - on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:42 AM რუსა
      
      დილით მართლა კარგია .. სულ სიმშვიდეა და სისუფთავე ამ დროს:)
      
      ზამთარში კი ბათუმი მართლაც ყველაზე მშვიდია! <3
      
      LikeLike
    - on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:45 AM მოლი ბლუმი
      
      ერთადერთი ქალაქია, სადაც ისე ღრმად, მშვიდად და უსიზმროდ მძინავს, რომ დილის შვიდ საათზე ფეხზე ვარ. ჰაერია სხვანაირი. ან ჩვენთვის არის სხვანაირი.
      
      LikeLike
    - on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:50 AM რუსა
      
      მართლაც, შეიძლება ჩვენთვისაა სხვანაირი :) მაგრამ კომენტარებს გადავავლე თვალი და…. განსაკუთრებით კატერინას კომენტარი მომეწონა. ბათუმში რომ ჩავდივარ, ვკეთილდებიო…. ესეიგი არაბათუმელებიც კი გრძნობენ ბათუმის მომნუსხველ ძალას :)
      
      LikeLike
    - on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:52 AM მოლი ბლუმი
      
      კატარინა, თაია, ნათია, ფსიქე… რა თქმა უნდა, გრძნობენ. ყველა ამას წერს. და კიდევ დაწერენ, აი, ნახე.
      
      LikeLike
    - on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:55 AM რუსა
      
      ვიცი, ბევრი დაწერს და მებედნიერება :) <3
      
      LikeLike
    - on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:56 AM მოლი ბლუმი
      
      აბა, მე მკითხე :)
      
      LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:24 AM | პასუხი dekemberiusi

გულზე ნაღველი შემომაწვა. :( მენატრება ბათუმი :((

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:31 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  მეც :( არადა, იქ მეგონე.
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:32 AM | პასუხი glamtaia

რაღაც ამეტირასავით (მე ამ ბოლო დროს ისეთი სენტიმენტები დამეწყო, მგონი გაზრდის ნაცვლად ვბერდები). შენი ბათუმი მომინდა და რატომღაც დეჟავიუს გრძნობა გამიჩნდა – ბოლო ჩასვლისას ბათუმი მეც მანქნის ფანჯარაზე ცხვირმიჭყლეტილმა დავტოვე :)

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:40 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ხომ ვთქვი, ვბერდები მეთქი. ასეთი ნოსტალგიური სხვა არაფერი დამიწერია :)
  
  აი, შენ რომ შენი ქალაქი მოგენატრება, ისე მენატრება მე ბათუმი. არადა, თბილისში ბევრად მეტი ხანი ვარ.
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:46 AM | პასუხი Kejeradze

ბათუმი <3 ერთადერთი ქალაქი, სადაც თბილისის გარეშე დიდხანს ვძლებ :)

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 12:48 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ხომ ვთქვი :) სტუმრებსაც კი უყვართ.
  
  ერთადერთი ქალაქი, სადაც არაფერი მაწუხებს, რაც არ უნდა ხდებოდეს და ბედნიერი ვარ.
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 1:28 AM | პასუხი faifuris angelozi

ბოლო სიტყვებზე თუ მშვიდი სიბერე მეღირსაო-კარგი რა მოლი,კარგი რაა.მაგრამ ოცნებაცაა და ოცნებაც.მიუხედავად იმისა რომ ბათუმი ჩემთვის მასპინძელი ქალაქია მაინც მიყვარს,წლის ყველა სეზონზე ვარ მანდ ნამყოფი,ყოფილა ისეთი პერიოდი რომ ხმაურიანი და გადატვირთული გარემოსგან შორს,ბათუმში ჩავსულვარ 2-3 დღით.მე ეხლა ზღვა და ტალღების ხმაური მენატრება
პ.ს. არ გამოვა რომ არ ვთქვა,წელს ბათუმი ძალიან საშინელება იყო,ყველა ძველ თუნდაც შარშანდელ ბათუმს ნატრობდა დაიმედია მომავალ წელს მაინც არ გადაჭრელდება იქაურობა მეზობლებით.:არვარრასისტი:

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 1:33 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  რითი არ მოგწონს მშვიდი სიბერის ნატვრა? :)
  
  პ.ს.. მე ბათუმი მშვიდი მიყვარს და ყველაზე მეტად ზუსტადაც რომ სიმშვიდე უხდება. არც ქობულეთია, არც კვარიათი და არც სარფი, მარტო საკურორტო ქალაქი იყოს. და რიარია გინდ ქართული ყოფილა, გინდ სომხური და გინდ ტაჯიკური – მაინც ნერვების მომშლელია.
  
  LikeLike
  - on ოქტომბერი 28, 2011 at 1:39 PM | პასუხი Lord Vader
    
    ჰო რავი…
    მეც არ მიყვარს ხმაური, თუმცა ჯერ ბებერი არ ვარ, მარა უკვე არ მიყვარს :)
    თუმცა, აი ისეთი ახტაჯანა ბებრებისა კი მშურს, როგორიც ვივიენ ვესთვუდია. :) ეგეთ სიბერეშიც არის თავისი გემო. :)
    
    LikeLike
    - on ოქტომბერი 28, 2011 at 1:44 PM მოლი ბლუმი
      
      მე სიმშვიდე მირჩევნია, ხმაურს ახლაც ვერ ვიტან და მერე – მითუმეტეს არ მომეწონება. ვესტვუდი სულ ასეთი ახტაჯანა იქნებოდა. ღრმა ბავშვობიდან.
      
      LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 10:19 AM | პასუხი finiki

დილით ვნახე რომ ახალი პოსტი გქონდა, სათაურსაც შევავლე თვალი და ვიფიქრე სამსახურში, რომ მივალ, კომპიუტერს რომ ჩავრთავ სამუშაოს დაწყებამდე წავიკითხავ მეთქი, ვიცოდი რომ შეუდარებელ განწყობას შემიქმნიდა და მოლოდინს გადააჭარბა. ძალიან თბილი პოსტია, ერთი ამოსუნთქვით წავიკითხე, მაგრამ ვცდილობდი არ მეჩქარა, ნელა, აუღელვებლად წამეკითხა რომ რაც შეიძლება დიდ ხანს მქონოდა განწყობა. ბათუმთან იმდენი ტკბილი მოგონება მაკავშირებს. მადლობა არაჩვეულებრივი დილის განწყობისთვის.

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 10:50 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ზუსტადაც რომ ტკბილი მოგონებების “ბრალია” ამ პოსტის სითბო :) უფრო სწორად, იმის, რომ ბათუმი ამქვეყნად ყველა ქალაქზე მეტად მიყვარს.
  
  მადლობა შენ, რომ მსტუმრობ და მკითხულობ, ფინიკი :) მიხარია, აქაურობა კარგ განწყობას რომ გიქმნის.
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 11:48 AM | პასუხი Chiamaria

ნოსტალგიით სავსე,და როგორც ყოველთვის სასიამოვნო პოსტია <3

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 1:09 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  სენქს ე ლოთ!
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 11:49 AM | პასუხი მერი პოპინსი

როგორ მინდა ახლა ბათუმში… ოქტომბრის ბათუმთან განსაკუთრებული მოგონებები მაკავშირებს…

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 1:08 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  მეც, მერი :) ზუსტად ოქტომბერთან :)
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 1:37 PM | პასუხი Lord Vader

დღესასწაული, რომელიც მუდამ შენთანაა.
თან წვიმიანია, ალენის პარიზივით :)

მამაჩემი ასწავლიდა ბათუმში. მაშინ რაღაც გასვლითი სესიები იყო თუ რა არ ვიცი, მაგრამ თბილისიდან მიდიოდნენ პერიოდულად და იქ ატარებდნენ ლექციებს. თან ზაფხულში :)
ჰოდა დელფინარიუმში დავყავდი ხოლმე და კიდევ ერთი ერბაელი ბებო იყო და პედროს და დონალდოს ყიდდა. კიდევ შმოტკებს – მარა მე პედრო და დონალდო უფრო მაინტერესებდა მაშინ :)
თუმცა პირველი ლევისებიც იქ მიყიდეს. :)

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 1:42 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  წვიმა ბათუმის საფირმო ნიშანია. და ბათუმის ბრალია ალბათ, თბილისური წვიმაც რომ მიყვარს.
  
  პედრო ნაკლებად და დონალდოს ისტერიულად ვაგროვებდი. სერიებს. რა კარგი იყო… ერთიც აღარ შემრჩა :( ტურბო და სხვა რაღაცები უკვე მერე წამოვიდა, დონალდო მაინც სხვა იყო. ფერადი და სახალისო.
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 1:46 PM | პასუხი მერი პოპინსი

რა სიამოვნებით გავემგზავრებოდი ახლა ბათუმში… წავიღებდი ახალ წიგნებს, დავბინავდებოდი სასტუმროში და აღარ გამოვიდოდი კარგა ხანს. ოღონდ წვიმა უნდა იყოს.

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 1:50 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  დილის მოციონი აუცილებელია, მერი. რვაზე უნდა გამოხვიდე და ათამდე იხეტიალო, მერე უკვე შეიძლება ნომერში შეკეტვა. წიგნებთან ერთად. სადღაც ოთხისთვის “პრივეტ იზ ბატუმა”-ში გადახვალ, კიევურ კოტლეტს მისუსნი, ყავას დააყოლებ და ისევ წიგნებს დაუბრუნდები. თან, წვიმის შხაპუნს მოუსმენ.
  
  ეჰ :(
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 1:58 PM | პასუხი როდე

არ ვარ ბათუმში ნამყოფი და მით უმეტეს, ძველს მხოლოდ შენი პოსტიდან თუ გავიგებდი როგორი იყო…
ჰოდა, გისურვებ მშვიდად დაბერებას, ყველას გისურვებთ – ვისაც როგორ სურს :)

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 2:04 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ერთხელ მაინც ჩადი – მერწმუნე, არ ინანებ.
  
  მადლობა :)
  
  LikeLike
  - on ოქტომბერი 28, 2011 at 4:07 PM | პასუხი როდე
    
    კი აუცილებლად! :))
    რამე ფესტივალზე მოვხვდები მანდედ
    
    LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 2:21 PM | პასუხი shoka♥

როგორ მიყვარს ბათუმი ♥

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 2:26 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  შენც ჩვენიანი ყოფილხარ…
  
  კეთილი იყოს შენი პირველი კომენტარი მოლის ბლოგზე.
  
  LikeLike
  - on ოქტომბერი 28, 2011 at 4:49 PM | პასუხი shoka♥
    
    უიიჰ, მართლა, ეს ჩემი პირველი კომენტარი იყო =)) :*:* (ესც მეორე :დ)
    
    LikeLike
    - on ოქტომბერი 28, 2011 at 8:37 PM მოლი ბლუმი
      
      ნამდვილად ასეა :) ველქამ! იმედია, აქაურობა მოგეწონება და აწი ხშირად მესტუმრები.
      
      LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 5:09 PM | პასუხი agatako

აუფ !!!!

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 8:38 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  :) ეს მოწონების ნიშანია?
  
  LikeLike
  - on ოქტომბერი 28, 2011 at 10:34 PM | პასუხი agatako
    
    ჰო აღფრთოვანების, ხმას რომ ვერ იღებ ანუ ))
    როგორ მიყვარს ასეთი პოსტები არ იცი შენ
    მშვიდი. ზღვის სურნელი დაჰკრავს და ბავშვობაში გაბრუნებს რაც მთავარია. ჩემი სისუსტეა ასეთი რაღაცები <3
    ადრე ფსიქეს ჰქონდა რაღაც ნოსტალგიური პოსტი, ძალიან ბევრჯერ წავიკითხე!
    აქაც!
    მავსებენ!
    ვაიმე რამდენი ვილაპარაკე ))
    
    LikeLike
    - on ოქტომბერი 29, 2011 at 11:45 AM მოლი ბლუმი
      
      ფსიქეს პოსტი უმაგრესი იყო. ბავშვობიდან წერდა. ოღონდ, მართლა – ორი კვირა მოდელირებულ ბავშვობაში ცხოვრობდა, ძველ ფილმებს უყურებდა, ძველ წიგნებს კითხულობდა, კომპიუტერს არ ეკარებოდა და პოსტსაც ასე წერდა…
      
      მიხარია, რომ მოგეწონა :)
      
      LikeLike
    - on ოქტომბერი 29, 2011 at 1:00 PM agatako
      
      ოჰო ყოჩაღ ფსიქეს <3
      
      ნუ შენს პოსტზე საერთოდ აღარაფერს ვამბობ <3 <3
      
      LikeLike
    - on ოქტომბერი 29, 2011 at 1:08 PM მოლი ბლუმი
      
      ფსიქე, როცა არ ეზარება, ფანტასტიურ პოსტებს წერს.
      
      დანკე!
      
      LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 5:41 PM | პასუხი Author

მოლი, როგორი თბილი და მელანქოლიიური პოსტია <3
ძველი ბათუმის ხილვა მომანდომა

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 8:39 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ძველ ბათუმს აწი ასე თუ გავიხსენებთ, თორემ ისე სადღაა ან კინო თბილისი და პიონერი, ან ატრაქციონები და აღმოსავლური კაფე…
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 7:07 PM | პასუხი mochveneba

ალბათ შენთვის ბევრს უთქვამს და მეც უნდა გითხრა, რომ არაჩვეულებრივად წერ <3<3
^.^ ძალიან მენატრება ბათუმი და იქ გატარებული ბავშვობის წლები…

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 8:40 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  მადლობა :)
  
  შენც ბათუმიდან ხარ?
  
  LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 11:36 PM | პასუხი Author
  
  გეთანხმები – არაჩვეულებრივად წერს :)
  კარგია, საკუთრი ბლოგის გაკეთება რომ მოიფიქრა – დიდი სიამოვნება მომაკლდებოდა პირადად მე :)
  
  LikeLike
  - on ოქტომბერი 29, 2011 at 11:53 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
    
    და მე ვერ გავიგებდი, რომ ასეთი მკითხველები მყავს :)
    
    LikeLike
on ოქტომბერი 28, 2011 at 7:08 PM | პასუხი tsotnee

აუ რა კარგი, თბილი და ემოციური პოსტია! რა მაგარია გიყვარდეს შენი მშობლიური ქალაქი ასე ძლიერ! გახსოვდეს მისი არათუ ადგილები, მოგონებით სავსე თბილი ჰაერიც! :) “ზღვის პირას ვიჯდები და იოდით გაჯერებულ ჰაერს ვისუნთქებ, დილაობით რომელიმე კაფეში მოვკალათდები, გვერდით ყავის ცხელ–ცხელ ფინჯანს და კრუასანს მოვიდგამ, ლეპტოპს გავხსნი და იქიდან შეგეხმიანებით ხოლმე.” – აგსრულებოდეს! ისე კი სხვანაირად არც კი წარმომედგენია!

LikeLike
- on ოქტომბერი 28, 2011 at 8:41 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  იმედია, ამისრულდება, ცოტნე :) ძალიან ბევრი ხომ არ არის, ერთი უბრალო და უპრეტენზიო სურვილია.
  
  LikeLike
  - on ოქტომბერი 28, 2011 at 11:50 PM | პასუხი tsotnee
    
    კი, კი! აუცილებლად აგისრულდება! :) :) :)
    
    LikeLike
on ოქტომბერი 29, 2011 at 2:48 PM | პასუხი Mallorie

მოლიკო, მართლა რას ჰქვია კარგი ბლოგი, კარგი პოსტი და საერთობად ზეობა რა არის..
15-მდე ბლოგზე ვიყავი ახლა შესული, არცერთ პოსტს ისეთი სიამოვნება არ მოუნიჭებია, როგორიც ამ პოსტს…
<3

LikeLike
- on ოქტომბერი 29, 2011 at 3:36 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  აბა, მოგიცლია შენ ბლოგოსფეროსთვის :)
  
  მიხარია, რომ მოგეწონა. პირად პოსტებს იშვიათად ვწერ ხოლმე. კარგია, რომ მკითხველი ასე იღებს.
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 30, 2011 at 10:48 PM | პასუხი »♥» ana «♥«

ბათუმი. <3 ძველი ნამდვილად არ მახსოვს მოლი,მაგრამ აი ახალით კი ნამდვილად მოვიხიბლე. ^^

LikeLike
- on ოქტომბერი 30, 2011 at 11:00 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ახალი რომ ულამაზესია, ამას თქმა არ უნდა :) უბრალოდ, მე ძველი მიყვარს.
  
  პ.ს. ამ პოსტს რაღაც სჭირს. ყველას მოსწონს, ყველა რაღაც კარგს ამბობს და გრავატარჩიკების დატოვება ავიწყდებათ. დათარსული პოსტია :(
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 30, 2011 at 11:03 PM | პასუხი გრაფინია

რამდენჯერაც უნდა წავიკითხო მეთბილება : )

LikeLike
- on ოქტომბერი 30, 2011 at 11:54 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ბათუმის “ბრალია” გრაფინია :)
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 31, 2011 at 11:26 AM | პასუხი Jessie

მოგაწვა ნოსტალგიამ მოლი? :))
არა ბათუმი მომწონს.. ვიწრო ქუჩებში მანქნით სიარული ცოტა ძნელია, მ აგრამ მე მანქანა არ მაყვს შესაბამისად ფეხითც კარგად დავდივარ.. აი ამ წელს რო ვიაყვი შარშნდელზე უკეთესია ნამდვილად..ბევრგან უკვე გააალამზეს ქალაქი და ემსგავსება მშვენიერ საკურორტო ზონას (სვეცკობები), მაგრამ აი შიდა გუჩებში უბრალოდ კაფე ვერ ვიპოვე… არ ვიცი ცუდად ვეძებდი თუ რა ხდებოდა, მაგრამ ცენტრში ბულვართან შიდა ქუჩებში უბრალო სახაჭაპურე ვერ ვნახე… და ეგ გამიტყდა :(
ყოველ წელს ქობულეთში ვისვენებ, ვინაიდან დასვნებისას უფრო სიმშვიდე მინდა, მაგრამ ბათუმში ყოველთვის ჩავდივარ ^_^

LikeLike
- on ოქტომბერი 31, 2011 at 11:35 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ქობულეთი ბათუმზე მშვიდია? როგორ ჩამოვრჩი ცხოვრებას… მე პირიქით მეგონა :)
  
  ბათუმის ეშხი ვიწრო ქუჩებში და ფეხით სიარულშია, ჯეს :) შიდა კაფეებზე ვერაფერს გეტყვი, მე “პრივეტ იზ ბატუმას” ვსტუმრობ ხოლმე სავალდებულო წესით და რომელიმე სახაჭაპურეს ცენტრისკენ…
  
  ჰო, ღრმად ნოსტალგიურ განწყობაზე ვიყავი და აი, შედეგიც :)
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 31, 2011 at 11:38 AM | პასუხი მერი პოპინსი

“პრივეტ იზ ბატუმაში” ფანტასტიური კიევური კატლეტი აქვთ :)

LikeLike
- on ოქტომბერი 31, 2011 at 11:42 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ცხარე :) პილპილით სავსე და უგემრიელესი.
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 31, 2011 at 11:44 AM | პასუხი მერი პოპინსი

ზუსტად :) და “ლაგუნაში” აქვთ უგემრიელესი აჭარული. გიგანტური!

LikeLike
- on ოქტომბერი 31, 2011 at 11:46 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  გიგანტური აჭარული მინდა :(
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 31, 2011 at 10:48 PM | პასუხი luckiane

batumshi arasodes vyofilvar

LikeLike
on ოქტომბერი 31, 2011 at 10:49 PM | პასუხი luckiane

zgvac ar minaxavs araasodes, marto televizorshi(: ai, awaruli ki tbilisshic gemrielia

LikeLike
- on ოქტომბერი 31, 2011 at 10:55 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ბათუმურ აჭარულს სხვა გემო აქვს, ლუკა. დამიჯერე :) აი, ჩახვალ მანდ და თავად დარწმუნდები :)
  
  LikeLike
- on ოქტომბერი 31, 2011 at 11:03 PM | პასუხი თოვლი
  
  აი, მეც არასდროს ვყოფილვარ ბათუმში და დიდი იმედი მაქვს, რომ ქობულეთზე ბევრად უკეთესია იქ ზღვა.
  
  LikeLike
on ოქტომბერი 31, 2011 at 11:02 PM | პასუხი თოვლი

მმ.. როგორ მშურს შენი,
მშურს, რადგან მე ასეთ ჩვეულებრივ ქალაქში, თბილისში დავიბადე და ბავშვობაც თბილისურად ჩვეულებრივი მქონდა : )

LikeLike
- on ნოემბერი 1, 2011 at 12:04 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  თბილისი არ არის ჩვეულებრივი :) თბილისი ფანტასტიური ქალაქია. უბრალოდ, მე ბათუმი მიყვარს.
  
  ქობულეთზე ბევრად უკეთესია ზღვაც, ცაც, ჰაერიც, ქუჩებიც, ბულვარიც და საერთოდ ყველაფერი :)
  
  LikeLike
  - on ნოემბერი 1, 2011 at 2:02 PM | პასუხი Lord Vader
    
    ისე, ჩემს ბავშვობაში ქობულეთი უფრო სუფთა ზღვად ითვლებოდა. :) ბათუმში გემები და რამე-რუმეების გამო არ იყო მაინცადამაინც კაი პონტი მაგ მხრივ.
    როგორც ქალაქი – ბათუმი რომ ჯობდა და ჯობს ეგ კი.
    
    LikeLike
    - on ნოემბერი 1, 2011 at 2:10 PM მოლი ბლუმი
      
      ჩემს ბავშვობაშიც ასე იყო. ზღვა დაბინძურებულიაო და ერთი პერიოდი აუზზე დავდიოდი.
      
      ქობულეთი მხოლოდ კურორტია. ბათუმი – არა. საკურორტო ქალაქის ამპლუას მანდ ყველაზე ნაკლებად აღვიქვამ.
      
      LikeLike
    - on ნოემბერი 1, 2011 at 2:15 PM Lord Vader
      
      შენ გასაგებია რომ ვერ აღიქვამ.
      მარა ჩემთვის ხოა კურორტი :)
      
      LikeLike
    - on ნოემბერი 1, 2011 at 2:31 PM მოლი ბლუმი
      
      თავისთავად. კურორტიც არის, რა თქმა უნდა. ოღონდ, მხოლოდ კურორტი არა. ანუ, ბათუმი სტუმრებისთვისაც მხოლოდ კურორტი არ არის.
      
      აი, ქობულეთი, მაგალითად – მანდ მთავარი საკურორტო სეზონია. ბათუმს თავისი ცხოვრებაც აქვს. მხოლოდ სეზონზე არ არის ორიენტირებული. ყოველი შემთხვევისათვის, ჩემს დროს ასე იყო.
      
      LikeLike
on ნოემბერი 4, 2011 at 12:55 PM | პასუხი გვირილა

მოლი, გადარბენებზე ვიყავი და ამ პოსტს ვინახავდი გემრიელად წაკითხვისთვის :-)

ჩემი ბათუმი ^_^
პიონერთა პარკი მეც მახსოვს და მარშუტკის ნომრები ამ ზაფხულამდე ზუსტად იგივე იყო, რაც შენ თქვი, მერე მგონი შეცვალეს რაღაც :-)
ბიბლიოთეკის ამბავი ნაცნობია, ოღონდ მე მაგ დროს სოფელში ვიყავი და იმ რაიონის ბიბლიოთეკარი მიყურებდა თავიდან ამრეზით, მერე უკვე თვითონ მეპატიჟებოდა :-)
შენი მომავალი მომწონს უკვე ^_^ მაგ დროს არც შენ და არც მე ვიქნებით ალბათ ანონიმები და ერთად დავსკუპდეთ პლიაჟზე ^_^ აბა ჭადრაკის არაფერი გამეგება და… :-D

LikeLike
- on ნოემბერი 4, 2011 at 12:59 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  პირველი და თორმეტი სამარშრუტო ტაქსების ნომრები არ ყოფილა, გვირილა. ავტობუსებია. ჩემს დროს ავტობუსები და ტროლეიბუსები დადიოდნენ.
  
  არა მგონია, ანონიმურობას ოდესმე შეველიო… ასე ბევრად კომფორტულია და პრინციპში, ვერც განსაჯაროების აუცილებლობას ვხედავ.
  
  გადარბენები ჩვენი ტკივილია… და საერთოდ, სულ უფრო ვრწმუნდები, რომ ბლოგოსფეროში ყველაზე უსაქმური ადამიანი მე ვარ. არადა, სხვა ყველაფერს რომ გავეშვათ, ვმუშაობ, ეს ოხერი.
  
  LikeLike
on ნოემბერი 4, 2011 at 1:08 PM | პასუხი მერი პოპინსი

მეც ვმუშაობ, მოლი, ტან საკმაოდ მძიმე რეჟიმში, მაგრამ საყვარელ ბლოგებზე სტუმრობისთვის დროს ყოველთვის ვნახულობ :)

LikeLike
- on ნოემბერი 4, 2011 at 1:14 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  აჰა :) მეორე უსაქმური. მე და შენ უსაქმურთა კლუბი ჩამოვაყალიბოთ, მერი :)
  
  რაც მაინტერესებს (მართლა მაინტერესებს და არა სხვათაშორის) იმისთვის დროს ყოველთვის ვპოულობ. ნებისმიერ შემთხვევაში.
  
  LikeLike
on ნოემბერი 10, 2011 at 3:03 PM | პასუხი ბატონი იქსი

მადლობა კარგი იყო. გამიხარდა ბათუმელი ყოფილხარ თურმე. მეც გამიკვირდა ასეთი განათლებული საიდან სად : ))

LikeLike
- on ნოემბერი 10, 2011 at 3:09 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  გამაცინე :) :) განათლების რა გითხრა და რუსული ენა, ჭადრაკი და მუსიკის სიყვარული მთლიანად ბათუმის დამსახურებაა.
  
  LikeLike
  - on ნოემბერი 11, 2011 at 10:17 AM | პასუხი ბატონი იქსი
    
    : ))) მშვენიერია ; ))))
    
    LikeLike
    - on ნოემბერი 11, 2011 at 10:22 AM მოლი ბლუმი
      
      ბათუმელებს აქ (და ყველგან, სადაც მე ვარ) ყოველთვის განსაკუთრებული სიხარულით ვხვდები.
      
      ველქამ!
      
      LikeLike
on თებერვალი 18, 2012 at 1:00 AM | პასუხი rockermeloman

აი მოვაგენი ამასაც…
” ჰოდა, ერთ დღესაც ასორმოცდაათი გრამი რომ შეუკვეთეს, მივხვდი – უკვე დიდი ვიყავი.” რა ლამაზი ფრაზაა. ))
ბათუმში არც მე ვარ ნამყოფი… მაგრამ მოლი ზუსტად გავიმეორებ შენს ნათქვამს, თუ მშვიდობით დაბერება მეღირსა – ბათუმში დავსახლდები…
გადასარევი პოსტია, უბრალოდ კარგი კი არა

LikeLike
- on თებერვალი 18, 2012 at 1:02 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ნამდვილად ასე იყო :) ის ორი სანაყინე, ფინჯანი და ასაწონი ნაყინი ისე ზუსტად მახსოვს, თითქოს გუშინდელი ამბავიაო :)
  
  მადლობა დიდი :) გამახარე :)
  
  LikeLike
  - on თებერვალი 18, 2012 at 1:04 AM | პასუხი rockermeloman
    
    რა კარგია ეგეთი მოგონებები… მეც გამახსენდა დუშეთში, სამი ოთხი წლის რომ ვიყავი იყო ერთი სანაყინე, ჩამოსასხმელი ნაყინი იყიდებოდა… მაშინ მამა ცოცხალი იყო და მე, დედა და მამა ერთად დავდიოდით, ჩემი და ჯერ მგონი არ იყო დაბადებული…
    აუ რა კარგად დამეძინება, მშვენიერ მოგონებებში :)
    გაიხარე მოლი ასეთი პოსტების წერისთივის :)
    
    LikeLike
    - on თებერვალი 18, 2012 at 1:06 AM მოლი ბლუმი
      
      :))) აბა რა გითხრა, მადლობის მეტი… კარგი რაღაცები თუ გაგახსენა ამ პოსტმა, მეტი რა უნდა მინდოდეს :) ისე, ერთხელ შენც დაწერე ასეთი მოგონება-პოსტი. მშვენიერი რამ გამოვა.
      
      LikeLike
    - on თებერვალი 18, 2012 at 1:09 AM rockermeloman
      
      ისე სხვათა შორის დუშეთშიც იმდენი თავისებური რამ ხდებოდა მაშინ… კი არ ვარ დიდი, მაგრამ ბევრს მოვესწარი მაინც.. ვიფიქრებ მაგაზე :)
      
      LikeLike
    - on თებერვალი 18, 2012 at 1:12 AM მოლი ბლუმი
      
      იფიქრე, სოფი. მართლა საინტერესო პოსტი გამოვა…
      
      LikeLike
on მარტი 5, 2012 at 8:55 PM | პასუხი Tako Kobakhidze

ბათუმში რამდენჯერმე ვარ ნამყოფი, დასასვენებლად და სიმართლე რომ ვთქვა, რაღაცნაირი შეგრძნება მეუფლება, თითქოს იქაურ მოსახლეობას ხელს ვუშლი და სიმყუდროვეს ვურღვევ იმით რომ მათ ქალაქს გასართობად მივაკითხე და მხოლოდ საკურორტო ზონად აღვიქვამ. როდესაც ხელში დიპლომატიან, კოსწიუმში გამოწყობილ ჰალსტუხიან ადამიანს ვხედავ რომელსაც სამსახურში მიეჩქარება, თავს ვხრი და ისე ვაგრძელებ ხოლმე გზას ბულვარისკენ. და ეს ახალი ბათუმის მხოლოდ კურორტად გადაქცევის იდეაც, რომელიც საკმაოდ სწრაფად პროგრესირებს, მათ ყოველდღიურ ცხოვრებაში უხეშ ჩარევად მიმაჩნია. ამიტომ გადავწყვიტე რომ ბათუმის მოსახლეობას სიმყუდროვე და სიმშვიდე არ დავურღვიო ხოლმე და ალტერნატივად სხვა საკურორტო ზონებს მივმართავ.
შეიძლება მოსახლეობას სულაც არ აღიზიანებს და პირიქით სიამოვნებს კიდეც ამდენი დამსვენებელი. ეს უბრალოდ ჩემი მოკრძალებული შეხედულებაა :)

LikeLike
- on მარტი 5, 2012 at 9:01 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  ჩემთვისაც მხოლოდ კურორტი არ არის ბათუმი. იმიტომ არა, რომ მანდ დავიბადე. ბათუმს თავისი ცხოვრების ტემპი აქვს, მხოლოდ საკურორტო სეზონზე არ არის დამოკიდებული. არ ვიცი, რამდენად გასაგებად ვხსნი,მაგრამ კურორტი, ჩემი აზრით, ქობულეთი, კვარიათი, გუდაური უფროა… ბათუმი, ჩვეულებრივი, აბსოლუტურად თავისთავადი ქალაქია. და საერთოდ, ყველაზე ნაკლებად ბათუმში ჩასვლა ზაფხულში, სეზონის დროს მიხარია. ბათუმს სიმშვიდე, წვიმა, სიჩუმე და აუჩქარებელი ტემპი უხდება.
  
  LikeLike
on მარტი 5, 2012 at 9:07 PM | პასუხი Tako Kobakhidze

აი სწორედ მაგას ვამბობ მოლი, ბათუმს მიუხედავად იმისა რომ სულ რამდენჯერმე ვარ ნამყოფი, უფრო სხვანაირად ვუყურებ. მიმაჩნია რომ არ არის სწორი ამ ქალაქის მარტო კურორტად აღქმა და ვცდილობ ნაკლებად შევაწუხო მხოლოდ ამ კონტექსტში. (მეც არ ვიცი გასაგებად ვხსნი თუ არა :D )
მაგრამ აჭარულის მისართმევად, აქამდეც სულ ვაწუხებდი თუ კი სადმე შავიზღვისპირეთში ვიყავი და აწიც სულ შევაწუხებ :)

LikeLike
on მაისი 28, 2012 at 8:57 PM | პასუხი ❥ Natsy

მიუხედავად იმისა, რომ ბევრი ცუდი მოგონება მაკავშირებს ჩემს მშობლიურ ქალაქ ბათუმთან, მაინც ჩემია, მაინც უზომოდ მიყვარს.. მაშინაც მიყვარდა, ოღრო-ჩოღრო გზები რომ იყო, ქალაში ნორმალურ კაფეს რომ ვერ ნახავდი.. ახლაც მიყვარს, უზომოდ.. მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი საყვარელი წიგნების ფესტივალი აქ არ არის.. მიყვარს ლიტერატურული კაფე, ბათუმური სურათებით, ჩემი საყვარელი ნამცხვრით “ბაჭია”, ფორთოხლის წვენით და იქვე არსებული მინი წიგნების მაღაზიით.
მიყვარს “პრივეტ იზ ბატუმა”-ძველი ბათუმური კაფე, ძალიან მაგარი ნამცხვრებით.
ყველაფერი მიყვარს რაც ბათუმთან არის დაკავშირებული.
მაგრამ გაკიკვირდებათ ერთ რამეს რომ გეტყვით, ჩემი ბათუმური ზღვა ზაფხულში კი არა, შემოდგომასა და გაზაფხულზეა!! :)

LikeLike
- on მაისი 28, 2012 at 9:18 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  არ მიკვირს :) მე ბათუმი ზუსტადაც რომ შემოდგომაზე და ზამთარში მგონია ყველაზე კარგი და გემრიელი.
  
  LikeLike
on სექტემბერი 3, 2012 at 12:02 AM | პასუხი ნაყინი « Molly Bloom's Day™

[…] პორტო–ემპედოკლეს არა, მაგრამ ბათუმის ნავსადგურის ჩირაღდნები ნამდვილად […]

LikeLike
on მაისი 27, 2013 at 1:55 AM | პასუხი მოლის ორი დღე წიგნის ფესტივალზე | Molly Bloom's Day™

[…] უმაგრესი ბუქსთორი შეემატებათ, მე – ჩემი ქალაქის სიყვარულის კიდევ ერთი […]

LikeLike
on მაისი 31, 2013 at 11:42 PM | პასუხი jeanne hebuterne

კინოკადრებივით ჩამიქროლა შენმა ბათუმმა <3

LikeLike
- on ივნისი 1, 2013 at 11:47 AM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  სინემანიაკის კომპლიმენტი <3
  
  LikeLike
on ივლისი 11, 2013 at 5:37 PM | პასუხი obonatto

და წვიმა <3

LikeLike
on სექტემბერი 2, 2013 at 12:02 AM | პასუხი მოლი ბათუმში | Molly Bloom's Day™

[…] მხოლოდ იმას მოგიყვებით, რაც ჩემი ბავშვობის ქუჩებში ერთკვირიანი ხეტიალისას ყველაზე […]

LikeLike
on ოქტომბერი 11, 2013 at 12:56 PM | პასუხი bantasha

მილიონი საუკუნეა, ასე არაფერი მომწონებია :) გულში ჩამწვდა საშინლად

LikeLike
- on ოქტომბერი 11, 2013 at 11:25 PM | პასუხი მოლი ბლუმი
  
  მადლობა, ბანტაშა :) ნამეტანი მინორული და ნოსტალგიური გამოვიდა, მეც ვატყობ :)
  
  LikeLike
  - on ოქტომბერი 12, 2013 at 12:28 AM | პასუხი bantasha
    
    ნუ, ჩემნაირ სენზიტიურზე ძალიან იმოქმედა :)
    
    LikeLike
on ოქტომბერი 12, 2013 at 12:15 AM | პასუხი alex

batumshi var chemo ketilebo da sayvarlebo, da tqven carmoidginet mainc menatreba chemi batumi, chemi batumze vambob!!!

LikeLike
on ოქტომბერი 22, 2013 at 5:44 PM | პასუხი tamuna

ჩემი ბავშვობის ქალაქიც ბათუმია, მმმმ ბულვარის შესასვლელთან მოოქრვებულჩუქურთმებიანი კაფის კაკაო და თოჯინების თეატრი ჩვენი საკვირაო რიტუალი იყო!

LikeLike
on სექტემბერი 14, 2014 at 10:01 PM | პასუხი მოლი და სანაყინეები | Molly Bloom's Day™

[…] პირველი სანაყინე ბათუმში, ბარათაშვილის და სტალინის კუთხეში […]

LikeLike
on ოქტომბერი 5, 2014 at 10:49 PM | პასუხი kioski.ge – ჩემი ბავშვობის ვირტუალური ექო | Molly Bloom's Day™

[…] ჩემი ბავშვობის ბათუმიდან, სხვა საინტერესო რაღაცებთან ერთად, კიოსკებიც მახსოვს. […]

LikeLike

Comments RSS

კომენტარის დატოვება

Enter your comment here...

Fill in your details below or click an icon to log in:

ელფოსტა (Address never made public)

სახელი

ვებ-საიტი

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out / შეცვლა )

You are commenting using your Google account. ( Log Out / შეცვლა )

You are commenting using your Twitter account. ( Log Out / შეცვლა )

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out / შეცვლა )

გაუქმება

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

ძიება
კარლსონი ფეისბუქზე
Top posts and pages
Follow Molly Bloom's Day™ on WordPress.com
Follow Us
- Facebook

ბოლო კომენტარები

	ანონიმური კომენტარი ბოცო, გვანცა, ბოლოკა და ყ… ჩანაწერზე
	Molly Bloom's Day კომენტარი ჩემი “მარადისობის კანონი… ჩანაწერზე
	ლალი კომენტარი ჩემი “მარადისობის კანონი… ჩანაწერზე
	Sofiko sordia კომენტარი მულტფილმები, რომლებსაც ვკითხულ… ჩანაწერზე
	Sofiko sordia კომენტარი მულტფილმები, რომლებსაც ვკითხულ… ჩანაწერზე
	Molly Bloom's Day კომენტარი ერასტ ფანდორინის ბოლო საქ… ჩანაწერზე
	Molly Bloom's Day კომენტარი პირველი წიგნი ჩანაწერზე
	Molly Bloom's Day კომენტარი “დილაა” თუ მისტერ… ჩანაწერზე
	Molly Bloom's Day კომენტარი “დაწყებული მაქვს და ვერ… ჩანაწერზე
	Molly Bloom's Day კომენტარი როგორ გახსოვთ “პეპი გრძე… ჩანაწერზე

Tag Cloud
"ნაკადული" Molly Bloom's Day non fiction ochobooks XX საუკუნის ფოტოისტორია აკა მორჩილაძე არტი ასტრიდ ლინდგრენი ბათუმი ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა ბიბლიო-სერიები ბიბლუსი ბლოგერი ბლოგი ბლოგინგი ბლოგოსფერო ბორის აკუნინი გამომცემლობა "ინტელექტი" გამომცემლობა "წიგნები ბათუმში" გამომცემლობა არტანუჯი გამომცემლობები და წიგნის მაღაზიები გესტ ჯეოპარდი დეტექტივი დოკუმენტური პროზა ეკა ტაბლიაშვილი ელექტრონული ბიბლიოთეკა ექსპო ჯორჯია ვერანდა ზღაპრები თამაში თანამედროვე ევროპული ლიტერატურა თანამედროვე ქართული ლიტერატურა თბილისის წიგნის საერთაშორისო ფესტივალი კარლსონი კლიché ლინდგრენოლოგია ლიტერატურული კონკურსი ლოგოს პრესი მალხაზ ფაღავა მოლი ბლუმი მოლის ბიბლიოთეკა მოლის საბავშვო ბიბლიოთეკა მოქალაქე ბლუმი მულტფილმები ნატიფი ხელოვნება ნატო დავითაშვილი ნიკა სამუშია ორჰან ფამუქი პალიტრა L პოეზია პრეპრინტი პროზა ჟანრული პროზა საბავშვო ბიბლიოთეკა საბავშვო ლიტერატურა სამეცნიერო ფანტასტიკა სტივენ კინგი უმბერტო ეკო ფანტასტიკა ფეისბუქი ფენტეზი ქართული თარგმანი ქართული პროზა ქარჩხაძის გამომცემლობა ქინდლი შერლოკ ჰოლმსი შვებულება ძველი თარო წიგნები ბათუმში წიგნი წიგნის გამომცემელთა და გამავრცელებელთა ასოციაცია წისქვილი ჯეოპარდი ჯოან როულინგი ჰარი პოტერი
კატეგორიები
- "ნაკადული" (3)
- არტი (62)
- გაბრაზებული მკითხველი (1)
- ვერანდა (24)
- თავჩაქინდლულთა ქრონიკები (10)
- თბილისის წიგნის საერთაშორისო ფესტივალი (37)
- თეგ-თამაშები (4)
- კინოდარბაზი (9)
- კლიché (20)
- ლინდგრენოლოგია (20)
- ლიტერატურული კონკურსები (12)
- მოლი მსოფლიოს გარშემო (5)
- მოლის ბიბლიოთეკა (237)
- მონოლოგები (8)
- მოქალაქე ბლუმი (22)
- მუსიკალური სალონი (4)
- ნატიფი ხელოვნება (32)
- პრეპრინტი (16)
- პროფესია – რეპორტიორი (2)
- ფოტოგრაფია (17)
- ძველი თარო (8)
- წისქვილი (26)
- ხელნაკეთობები (1)
- ჯეოპარდი (87)
- Me (43)
- Molly Bloom's Day (30)
- Molly Bloom's Day-ის სტუმრები (10)
არქივი
- ივნისი 2018 (2)
- მაისი 2018 (5)
- აპრილი 2018 (8)
- მარტი 2018 (7)
- თებერვალი 2018 (7)
- იანვარი 2018 (9)
- დეკემბერი 2017 (7)
- ნოემბერი 2017 (9)
- ოქტომბერი 2017 (9)
- მაისი 2017 (9)
- აპრილი 2017 (8)
- მარტი 2017 (9)
- თებერვალი 2017 (8)
- იანვარი 2017 (8)
- დეკემბერი 2016 (7)
- ნოემბერი 2016 (4)
- ოქტომბერი 2016 (1)
- მაისი 2016 (1)
- იანვარი 2016 (4)
- დეკემბერი 2015 (9)
- ნოემბერი 2015 (9)
- ოქტომბერი 2015 (8)
- ივლისი 2015 (2)
- ივნისი 2015 (6)
- მაისი 2015 (9)
- აპრილი 2015 (8)
- მარტი 2015 (9)
- თებერვალი 2015 (7)
- იანვარი 2015 (9)
- დეკემბერი 2014 (8)
- ნოემბერი 2014 (9)
- ოქტომბერი 2014 (9)
- სექტემბერი 2014 (5)
- ივნისი 2014 (9)
- მაისი 2014 (8)
- აპრილი 2014 (9)
- მარტი 2014 (9)
- თებერვალი 2014 (8)
- იანვარი 2014 (8)
- დეკემბერი 2013 (9)
- ნოემბერი 2013 (8)
- ოქტომბერი 2013 (9)
- სექტემბერი 2013 (8)
- ივლისი 2013 (14)
- ივნისი 2013 (12)
- მაისი 2013 (14)
- აპრილი 2013 (13)
- მარტი 2013 (13)
- თებერვალი 2013 (12)
- იანვარი 2013 (12)
- დეკემბერი 2012 (13)
- ნოემბერი 2012 (13)
- ოქტომბერი 2012 (13)
- სექტემბერი 2012 (10)
- ივლისი 2012 (1)
- ივნისი 2012 (5)
- მაისი 2012 (13)
- აპრილი 2012 (13)
- მარტი 2012 (13)
- თებერვალი 2012 (13)
- იანვარი 2012 (12)
- დეკემბერი 2011 (13)
- ნოემბერი 2011 (13)
- ოქტომბერი 2011 (13)
- სექტემბერი 2011 (13)
- აგვისტო 2011 (1)
- ივლისი 2011 (13)
- ივნისი 2011 (14)
- მაისი 2011 (19)
- აპრილი 2011 (13)
- მარტი 2011 (13)
- თებერვალი 2011 (11)
- იანვარი 2011 (11)
Follow Blog via Email

Enter your email address to follow this blog and receive notifications of new posts by email.

Join 903 other followers
Blog Stats
- 1,144,982 hits

ოქტომბერი 2011
ო	ს	ო	ხ	პ	კ	კ
« სექ				ნოე »
					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31

Molly Bloom's Day™

ასტრიდ ლინდგრენი – 111