Molly Bloom's Day™

თბილისის წიგნის მე-13 საერთაშორისო ფესტივალი ნელნელა ახლოვდება და მეც თანდათან მიმძაფრდება სასიამოვნო მოლოდინის შეგრძნება. წინასწარ ვგეგმავ, როგორ ვესტუმრები ექსპო ჯორჯიას პავილიონებს, რომელი გამომცემლობის სტენდებს მივაშურებ სხვებზე ადრე… თქვენ წარმოიდგინეთ,  შუალედებში ყავის დალევაც კი დაგეგმილი მაქვს :)

ამ სასიამოვნო ფიქრებში გართულს, ერთი აზრი მომივიდა – ურიგო არ იქნებოდა, აქამდე ჩატარებული ფესტივალები გამეხსენებინა და დასახმარებლად ისეთ ადამიანს მივმართე, რომელიც პირველიდან მოყოლებული, ყველა ღონისძიების უშუალო მონაწილეა, თან, სხვადასხვა ამპლუაში. ვფიქრობ, იდეალური კანდიდატურა შევარჩიე და ამაში ბლოგის მკითხველებიც დამეთანხმებიან, როგორც კი შეიტყობენ, რომ თბილისის წიგნის ფესტივალის ისტორიას თვალი ქართული ფენტეზის დიდოსტატთან – ნატო დავითაშვილთან ერთად უნდა გადაავლონ.

… საქართველოში წიგნის ფესტივალის შესახებ 1998 წელს გავიგე. მაშინ, მახსოვს, წიგნის ბაზრობა ერქვა. საჯარო ბიბლიოთეკაში ტარდებოდა. სულ რამდენიმე სტენდი იყო, რამდენიმე ათეული წიგნით. გამომცემლობამ ბევრი ვერაფერი, ორი დასახელების წიგნი გამოვიტანეთ – ულტრასონოგრაფიის სამენოვანი ატლასი (როგორ მომქონდა თავი, A4 ფორმატი, 540 გვერდი, ფერადი და თურქეთში დაბეჭდილი!) და უცხოელებისათვის ქართულად სასაუბრო. ეს იყო და ეს.

თანდათან ფესტივალი მოღონიერდა და წიგნებმაც იმატა. ცისფერ გალერეაში ჩატარებული ძალიან კარგად მახსოვს, წიგნების მრავალფეროვნებით არც ის გამოირჩეოდა, მაგრამ წინა წლის რამდენიმე სტენდის შემდეგ, ბევრად გრანდიოზული ჩანდა. ცისფერი გალერეა ფილარმონიამ შეცვალა, ფილარმონია – ექსპო ჯორჯიამ.

მე პირადად, ამ უკანასკნელის მომხრე ვარ. როგორც წესი, ფესტივალს მეგობრები, ოჯახებით, ერთად ვსტუმრობთ, რა თქმა უნდა, ბავშვებით და სკვერში გასეირნებაც გამოგვდის. შთაბეჭდილებების გაზიარება კი სიმწვანეში, ხეების ჩრდილქვეშ ბევრად სასიამოვნოა, მანქანების გასაჩერებელი ადგილიც პრობლემა არ არის.

ფესტივალს პავილიონის სივრცეც უწყობს ხელს, ძალიან სწრაფად ვერკვევით გამომცემლობათა განლაგებაში და ბავშვებს ნავიგატორის გარეშეც კი ვუშვებთ, დამოუკიდებლად სასურველი წიგნების მოსაძებნად.

ფესტივალის წლევანდელმა ჩატარების თარიღმა ხომ მოლოდინს გადააჭარბა: ოთხი დღიდან სამი დასვენების დღეა!

და მაინც რას წარმოადგენს ჩემთვის წიგნის ფესტივალი.

სანამ ამაზე პასუხს გავცემ, მინდა დავაკონკრეტო, რა ამპლუაში. ამ ცამეტი წლის მანძილზე სამი როლი მოვირგე.

პირველი – გამომცემლის. ხუთ ფესტივალში მივიღე მონაწილეობა, როგორც გამომცემელმა. იმ წლებს (1998-2003) თუ გავიხსენებ, წიგნის ფესტივალი ჩემთვის დაახლოებით ახალი წლის დღესასწაულივით იყო. ყველა გამომცემელი დამეთანხმება, ფესტივალისთვის მზადება ძალიან ჰგავს საახალწლო ფუსფუსს. გინდა ზუსტად, კონკრეტული დღეებისთვის დაასრულო ბევრი საქმე; საფესტივალო სტენდების მორთვაზე ნაძვის ხის მორთვასავით ზრუნავ, არც ძველ სათამაშოებს ივიწყებ, მაგრამ ახლის გარეშეც რომ არაფერი გამოვა, ესეც ზუსტად იცი; ემზადები სტუმრების – მკითხველის მისაღებად და თავადაც აუცილებლად მოგიწევს სხვა გამომცემლობებთან სტუმრად მისვლა.

მეორე – მკითხველის. ასე წიგნის ფესტივალს, მხოლოდ მკითხველის როლში, ოთხი წელი ვსტუმრობდი. ეს უფრო სამოგზაურად წასვლას ჰგავდა. და როგორც მოგზაურობიდან დაბრუნებულს მთელი წელი მიგყვება შთაბეჭდილებები და მოგონებები, ისე მთელი წელი მიმყვებოდა წასაკითხი წიგნები.

მესამე, ვაღიარებ, ყველაზე ემოციურად დატვირთული – ავტორის როლია. მითუმეტეს, თუ ახალი წიგნი სწორედ წიგნის ფესტივალზე უნდა შეხვდეს პირველად მკითხველს. ეს ბოლო წლებია, ამ დღეში ვარ. ახალი წიგნის წარდგენისას ისეთი განცდა მეუფლება, თითქოს შვილი სრულწლოვანი ხდება, სრული თავისუფლება ეძლევა და დღეიდან ჩემს გარეშე უნდა იცხოვროს და გაიკვლიოს გზა. დღეიდან მის ცხოვრებაში იოტისოდენადაც ვერ ჩავერევი.

წელსაც იგივე გრძნობა მაქვს. წიგნის მე-13 საერთაშორისო ფესტივალზე გამომცემლობა “ლოგოს პრესი” ჩემს ახალ წიგნს წარადგენს – “ნისლებში და ნისლებს მიღმა” (პრეზენტაცია 28 მაისსაა, 14 საათსა და 30 წუთზე). ტრადიციას არ ვღალატობ (არც მაქვს სურვილი) და ეს წიგნიც ფენტეზის ჟანრშია დაწერილი და სამყაროც ჩემი მკითხველისთვის (მხედველობაში მაქვს “ამბავი ლილე იროელისა”) ნაცნობი იქნება. თუმცა, გმირები უცნობები. როგორც ფენტეზის სჩვევია, ერთი სამყაროს ქრონიკებს ვწერ. თუმცა ქრონოლოგიას (ესეც მიღებულია ამ ჟანრში და არც თუ ისე იშვიათად ხდება) ვერ ვიცავ: ხან მომავალს ვყვები და ხან წარსულს.

წელს, გავიგე, საავტორო სტენდებიც იქნებაო. ძალიან მაინტერესებს. ფენტეზისა და ფანტასტიკის მოყვარულს ათასი იდეა გამიჩნდა თავში.

ახალ წიგნებს სულმოუთქმელად ველოდები და აუცილებლად შევიძენ!

და რაც მთავარია, მკითხველს შევხვდები, რომელთა გვერდითაც მოუწევთ ცხოვრება ჩემს გმირებს!

მოკლედ, მაისში, წიგნის მე-13 ფესტივალზე შეხვედრამდე!