Molly Bloom's Day™

Posted in ლინდგრენოლოგია | Tagged ასტრიდ ლინდგრენი, ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა, გამომცემლობები და წიგნის მაღაზიები, კარლსონი, ლინდგრენოლოგია, მოლის ბიბლიოთეკა, პროზა, საბავშვო ლიტერატურა, ტუვე იანსონი, ქართული თარგმანი, ჯოან როულინგი | 152 Comments

152 Responses

1. on თებერვალი 18, 2011 at 10:48 AM | პასუხი ჩორვენი

   მოკლედ არ იცი როგორ ვთქვა ყველაფერი რაც ამ პოსტთან დაკავშIრებით მინდა რომ ვთქვა თუმცა მართლაც საუკეთესოდ გაქვს აღწერილი ყველაფერი და ამათ გარდა კიდევ არსებობს ძალიან ბევრი წიგნი რომელიც არაა ნათარგმნი ქართულად.
   დედაჩემისთვის ყველაზე მძIმე წუთები (ღოდესაც მოსკოვში დადიოდა) იყო ჩემი უზარმაზარი სია სადაც წიგნების მთელი 100ობით სახელი იყო ჩამოწერილი და მე აჩუყებული ცრემლიანი თვალებით ვეხვეწებოდი ყველა ჩამომიტანე მეთქი : ) ასე გაჩნდა ჩემს ბიბლიოთეკაში ტუვე იანსონიც, მუმი ტროლებიც და სხვა ბევრი წიგნი რომელიც რატომღაც ქართველ გამომცემლებს არც კი გაუგონიათ ჯერ : )
   ხოდა კიდევ ა ხო დეტექტივები და ეგ ჟანრი საერთოდ ჩემი უუუდიდესი სიყვარულია

   LikeLike

   
   
2. on თებერვალი 18, 2011 at 10:53 AM | პასუხი Molly Bloom

   ჩორვენი თუ აქებს ამ პოსტს, მართლა ძალიან კარგია, მადლობა :)

   ვიკლანდის ილუსტრაციებით გავაფორმე. დიდხანს ვეძებე, მაგრამ მაინც ვიპოვნე :) ჩორვენი და ბოცმანი ხომ უმაგრესები არიან? :)

   ლინდგრენს ორმოცამდე წიგნი აქვს დაწერილი და უმრავლესობა, სამწუხაროდ, ქართულად არც თარგმნილა. წარმოიდგინე, რამდენი კარგი რამ არ გვაქვს წაკითხული…

   მუმი-ტროლებზე ბავშვობაში მულტფილმი ვნახე. თუ გახსოვს, ჯადოსნურ ქუდს რომ იპოვნიან… სხვათაშორის, სულ ახლახანს თარგმნეს იანსონი ქართულად. ჯერ მუმინების სამი წიგნია გამოსული და კიდევ ვთარგმნითო… სულაკაური მაგრად მუშაობს :)

   დეტექტივებზე ცოტა ქვევით უზარმაზარი პოსტი მაქვს :)

   LikeLike

   
   
3. on თებერვალი 18, 2011 at 11:04 AM | პასუხი ჩორვენი

   ho nanaxi maqvs trolebze wignebi qartulad magram iansons didebistvis aqvs iseti genialuri cignebi dacerili (ar vici shegxvedria tu ara) rom ai sheizleba aymuvlde ra <3 zalian magaria :D
   xoda astridis cignebi saxlshi exlac ise modevs rom nebismier momentshi shevzlo xelis camovleba da tavidan kitxva :D

   pepi da saltkroka 25 da 41 xel maqvs cakixtuli (es chemi piradpi rekordebia cignis ganmeorebit cakitxvashi :D amaze odnav naklebad saidumlo kunzuli da jiul vernis kidev ramdenime nacarmoebi maqvs cakitxuli :D

   LikeLike

   
   
4. on თებერვალი 18, 2011 at 11:06 AM | პასუხი ლიბიკა სილვესტრის

   მიყვარს! ასტრიდი :) და ეს ბლოგიც :) :)

   LikeLike

   
   
   • on თებერვალი 18, 2011 at 11:07 AM | პასუხი Molly Bloom

     დანქე :)

     LikeLike

     
     
5. on თებერვალი 18, 2011 at 11:07 AM | პასუხი Molly Bloom

   არა, იანსონის მარტო მუმინები ვიცი. მოვიძიებ სხვებსაც :)

   ჩემთან ფავორიტი კარლსონია. საბავშვო ლიტერატურისთვის ცალკე კუთხე მაქვს ბიბლიოთეკაში და ყველა ლინდგრენი მანდ მიდევს. ახლა საიუბილეო ტომეულები გამოსცეს – ზუსტად იგივე დიზაინით, რაც შვედეთში და გერმანიაში. ჯერ ხუთი ტომია, წესით, კიდევ უნდა დაემატოს.

   ჟიულ ვერნთან ჩემი სიყვარული კაპიტან გრანტის შვილებია :) დაზეპირებული მაქვს :)

   LikeLike

   
   
   • on თებერვალი 18, 2011 at 11:18 AM | პასუხი ჩორვენი

     gratis shvilebi yvelaze fail nacarmoebia imho vernis :D :P

     LikeLike

     
     
     • on თებერვალი 18, 2011 at 11:20 AM | პასუხი Molly Bloom

       ვერნს, ლინდგრენის არ იყოს, ბევრი რამ აქვს დაწერილი და რაღაცები მართლა არ უვარგა. ამდენს რომ წერ, დიდი შანსია, ყველა კაპიტანი გრანტი ან ნემო არ გამოვიდეს…

       LikeLike

       
       
6. on თებერვალი 18, 2011 at 11:08 AM | პასუხი Marry Poppins

   ბავშვობაში დამაბრუნე, მოლი :) მადლობა :)

   LikeLike

   
   
   • on თებერვალი 18, 2011 at 11:09 AM | პასუხი Molly Bloom

     მერი :) შენ ისეთი ნიკი გაქვს… :) ერთი პოსტი იდეალურ ძიძაზეც უნდა დავწერო :)

     LikeLike

     
     
7. on თებერვალი 18, 2011 at 11:10 AM | პასუხი Marry Poppins

   კარლსონი მეც ძალიან მიყვარს :)

   LikeLike

   
   
   • on თებერვალი 18, 2011 at 11:11 AM | პასუხი Molly Bloom

     ფანტასტიური გემოვნება გქონია :)

     LikeLike

     
     
8. on თებერვალი 18, 2011 at 11:13 AM | პასუხი Marry Poppins

   და, საერთოდ, ლინდგრენის მხურვალე თაყვანისმცემელი ვარ :) იცი, თავის დროზე ასტრიდი შვედეთის ევროსაბჭოში გაწევრიანების წინააღმდეგი ყოფილა და მასმედია ყველანაირად ცდილობდა, ეს ამბავი არ გაეხმაურებინა, თორემ შესაძლოა, ევროსაბჭოს ახლაც შვედეთის გარეშე ემუშავაო :) იმდენად დიდი ყოფილა მწერლის გავლენა თანამემამულეებზე :)

   LikeLike

   
   
   • on თებერვალი 18, 2011 at 11:16 AM | პასუხი Molly Bloom

     არ ვიცოდი…

     და არც მიკვირს. ისეთი მასშტაბის და მნიშვნელობის ფიგურაა, შვედეთში გავლენაც ექნებოდა და მეტიც.

     ერთი ვერ გავიგე ოღონდ – დედამიწის ზურგზე ყველა პრემიის და ჯილდოს მფლობელია და ისე გარდაიცვალა, ნობელს ვერ მოესწრო. არ იმსახურებდა? სელმა უკეთესი იყო?

     LikeLike

     
     
9. on თებერვალი 18, 2011 at 12:56 PM | პასუხი cdisპიreli

   ორჯერ წავიკითხე პოსტი, მაშინ როცა წიგნების რამდენჯერმე წაკითხვა არ მჩვევია, აბა, მეტი რაღა კომენტარი გავაკეთო. :)

   LikeLike

   
   
   • on თებერვალი 18, 2011 at 1:01 PM | პასუხი Molly Bloom

     საუკეთესო კომპლიმენტი ყოფილა :) მადლობა :)

     LikeLike

     
     
10. on თებერვალი 18, 2011 at 1:28 PM | პასუხი მოხეტიალე

    გამათბო ამ პოსტმა.
    სხვა რა დავწერო, ზედმეტად სრულყოფილი პოსტია.
    მადლობა შენ, ბავშვობის ტკბილი მოგონებების გაღვიძებისთვის.

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 18, 2011 at 1:36 PM | პასუხი Molly Bloom

      მადლობა ქალბატონ ეკოლოგს :)

      და შენი საყვარელი ლინდგრენი რომელია?

      LikeLike

      
      
      • on თებერვალი 18, 2011 at 10:07 PM | პასუხი მოხეტიალე

        ქალბატონი ეკოლოგი:)

        პეპი გრძელი წინდა – არის წიგნი, რომელიც არ მახსოვს რამდენჯერ მაქვს წაკითხული. კარლსონი რომ წავიკითხე ვოცნებობდი მეც მყოლოდა ისეთი მეგობარი, როგორიც ბიჭუნას ჰყავდა.
        სამწუხაროდ მხოლოდ ის მაქვს წაკითხული რაც ქართულადაა ნათარგმნი. იმედი მაქვს ოდესმე ყველა წიგნს წავიკითხავ რაც ლინდგრენმა დაწერა.

        LikeLike

        
        
        • on თებერვალი 18, 2011 at 10:12 PM Molly Bloom

          შენც პეპისტი ყოფილხარ :)

          მეც მარტო ქართული თარგმანი მაქვს წაკითხული. შვედურს ვეღარ ვისწავლი, რა დროსია და თუ კიდევ რამეს თარგმნიან ქართულად, იმასაც დიდი სიამოვნებით წავიკითხავ.

          ჰო, ქალბატონი ეკოლოგი :) საამაყოა, მოლი ბლუმის ბლოგს ეკოლოგი მეგობარი რომ ჰყავს :)

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 19, 2011 at 10:44 AM მოხეტიალე

          მეც მიხარია რომ მოლი ბლუმი ჩემი მეგობარია.
          დიდი ინტერესით ველოდები ხოლმე შენს პოსტებს.
          წარმატებები და ბევრი კარგი პოსტი :)

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 19, 2011 at 10:47 AM Molly Bloom

          მადლობა :) შენც იგივეს გისურვებ, თუმცა შენი ბლოგი უკვე წარმატებულია :) ჩემი ახლა იდგამს ფეხს.

          ბევრი მწვანე პოსტი და უამრავი მწვანე ემოცია :)

          LikeLike

          
          
11. on თებერვალი 18, 2011 at 1:46 PM | პასუხი tamaRa

    როგორ მიყვარს, როგოოოოოორ!!!
    ამ ილუსტრაციებზე კი საერთოდ ლამის გავიფხრიწო სიცილისგან… ყველაზე ნამდვილი კარლსონია ამ სურათებზე :)
    ისეთი შეგრძნება მაქვს, რომ ლაპარაკიც ლინდგრენისგან ვისწავლე… არ ვიტყუები, მისი ნაწარმოებების წაკითხვის მერე მართლა სხვაგვარად ავლაპარაკდი, ასეთი ცოცხალი დიალოგები მგონი, არც ერთ საბავშვო წიგნში აღარ შემხვედრია :)

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 18, 2011 at 1:49 PM | პასუხი tamaRa

      http://wp.me/p14YMb-a8
      ესეც ჩემი ადრინდელი პოსტი :)

      LikeLike

      
      
12. on თებერვალი 18, 2011 at 1:49 PM | პასუხი Molly Bloom

    წუხელ ვეძებე დიდი ხანი. ვიკლანდი მინდოდა, თან შავ-თეთრი, თორემ ისე უამრავი ლინდგრენია ნეტში. ჩემი ძველი არტეფაქტი – ბავშვობის “კარლსონი და პეპი” შავ-თეთრად არის გაფორმებული და “დიოგენეს” ახალი კარლსონიც.

    რაც შეეხება ნამდვილობას – მეგობარს სპეციალურად ჩამოვატანინე პლუშის კარლსონი სტოკჰოლმიდან. რაღაც საერთო რუსულთანაც აქვს, მაგრამ მაინც სხვაა :)

    შენი ფავორიტი რომელი იყო? კარლსონი თუ პეპი?

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 18, 2011 at 1:50 PM | პასუხი tamaRa

      ერთმნიშვნელოვნად კარლსონი! :) :)

      LikeLike

      
      
      • on თებერვალი 18, 2011 at 1:55 PM | პასუხი Molly Bloom

        გაიხარე! :) პეპისტებსაც ვიცნობ, მაგრამ კარლსონი კარლსონია :) ერთადერთი და განუმეორებელი.

        “ფლეიბოიში” იყო ერთხელ იმ რაღაცების სია, რაც ყველას საბავშვო ჰგონია და სინამდვილეში, უფროსებისთვის არის შექმნილი. კარლსონი სიის თავში იყო :)

        LikeLike

        
        
13. on თებერვალი 18, 2011 at 2:58 PM | პასუხი mawilda

    me var pepisti :) bavshvobashi usakvarlesi pepi-tojina mkavda, ertad gvedzina xolme :)

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 18, 2011 at 3:00 PM | პასუხი Molly Bloom

      :) ვილა ყიყლიყოში ცხოვრებაზე არ ოცნებობდი? :)

      LikeLike

      
      
      • on თებერვალი 18, 2011 at 3:11 PM | პასუხი mawilda

        axlac vocnebob :)

        LikeLike

        
        
        • on თებერვალი 18, 2011 at 3:21 PM Molly Bloom

          აჰა :) მეც მაგას ვამბობ – გამორიცხულია, კარლსონი ან პეპი ბავშვობაში დატოვო. მერეც მოგყვებიან.

          LikeLike

          
          
14. on თებერვალი 18, 2011 at 3:10 PM | პასუხი beqagriffin

    მე ემილი მირჩევნია. ამ პოსტმა ისეთ გუნებაზე დამაყენა, წიგნს გადმოვიღებდი და წავიკითხავდი, მათემატიკაზე რომ არ მივდიოდე :( ეჰ…

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 18, 2011 at 3:12 PM | პასუხი Molly Bloom

      მძიმეა აბითურიენტობა :) არა უშავს, ემილი ხვალაც მაგ თაროზე იქნება… შენ მათემატიკა არ გააცდინო :)

      LikeLike

      
      
15. on თებერვალი 18, 2011 at 3:20 PM | პასუხი როდე

    უი რამდენს სცოდნია ახალი ბლოგი და მე სად ვხეტიალობდი ნეტა :(
    მომწონს აქაურობა ;)

    ასტრიდი, ანდერსენთან და სხვათა, ერთად აბედნიერებდნენ ჩემს ბავშვობას.
    ახლაც არ ვამბობ უარს, თუკი რამე ჩამივარდა წაუკითხავი წელთ.
    სკნადინავია ყველა საუცხოო მეზღაპრეების ქვეყნებია.

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 18, 2011 at 3:25 PM | პასუხი Molly Bloom

      ხელოვნების მახეს მეპატრონეც გვწვევია :)

      welcome :) მადლობა

      ასტრიდი, ანდერსენი, მილნი, ტრევერსი, როდარი, ლაგერლოფი…

      ახლაც არ ამბობ უარს? ჰმ… :) წიგნის მაღაზიაში განსაკუთრებული ყურადღებით საბავშვო ლიტერატურის განყოფილებებს ვათვალიერებ ხოლმე. არ მინდა, რამე გამომრჩეს.

      აი, ტუვეც თარგმნეს ახლა. და “დედა, მამა, რვა ბავშვი და საბარგო მანქანაც” ხელახლა გამოსცეს.

      სკანდინავია საბავშვო წიგნების მხარეა :)

      LikeLike

      
      
      • on თებერვალი 18, 2011 at 3:54 PM | პასუხი როდე

        ანე კატერინა! ეგ წიგნი როგორ მიყვარდა.
        და კიდე როდარის “ლაჟვარდისფერი ისარი”
        უჰ, რეები გამახსენდა :*

        LikeLike

        
        
        • on თებერვალი 18, 2011 at 3:56 PM Molly Bloom

          “ლაჟვარდისფერი ისარიიი” :) ეს რა გამახსენე :) ბეფანა :) და სათამაშოებით სავსე მატარებელი :) ეჰ… ჩემი პატარა მაღაზია გამახსენდა, პირველ მუსიკალურთან, მანდ ვიყიდე სკოლაში მორჩენილი ხურდებით…

          LikeLike

          
          
      • on თებერვალი 18, 2011 at 5:08 PM | პასუხი tamaRa

        ლაგერლოფის ნილსი <3 <3
        "ლაჟვარდისფერი ისარი" და ჯელსომინო… და რენე რეჯანის "ხუთი ბავშვი და ერთი ძაღლი" და "მზის მატარებელიც" ძალიან მომწონდა…

        LikeLike

        
        
        • on თებერვალი 18, 2011 at 5:13 PM Molly Bloom

          ნილსი დაბღეზე მაჩუქეს. მეორე კლასში გადავდიოდი მაშინ. სურამში ვისვენებდით და იქ ჩამომიტანეს. გავგიჟდიი :)

          აკა მომწონდა ძალიან, გორგო და ფრუმლე-დრუმლე. და ვირთხებს როგორ მოერია ნილსი, ესეც ძალიან მომეწონა. გამელნი ჯერ არ ვიცოდი.

          ჯელსემინო მერე წავიკითხე.

          რეჯანი გამომპარვია :( არ მაქვს წაკითხული :(

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 18, 2011 at 8:37 PM tamaRa

          რომ გითხრა, ლინდგრენის და ლაგერლოფის მერე ძალიან გაგაოცებს–მეთქი, ტყუილი იქნება, მაგრამ არც მას აკლია რაღაც სხვანაირი სისუფთავე და ადამიანურობა… თან იცი, რითი გამოირჩევა? მისი გმირი ბავშვები, როგორც წესი, ყოველთვის სიდუხჭირეში ცხოვრობენ და მაინც ინარჩუნებენ ბავშვობას ამ სიტყვის ყველაზე კარგი გაგებით…

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 18, 2011 at 8:43 PM Molly Bloom

          უნდა მოვიძიო. ისე დაახასიათე, აუცილებლად უნდა ვნახო.

          წიგნის მაღაზიებში განსაკუთრებული ყურადღებით საბავშვო სექციებს ვათვალიერებ. იმდენი კარგი რამ გამოდის, იმდენი ახალი თარგმანია… რაც ჩემს დროს არ იყო და დამაკლდა, ახლა ვინაზღაურებ :) როდარის “ტელეფონით მოყოლილი ზღაპრები” ჩემს ბავშვობაში არ მქონია და ახლა წავიკითხე :)

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 18, 2011 at 8:47 PM Marry Poppins

          “მზის მატარებელი”… აგატა და ვიტორიო… აგრიჯენტო… მიქელე და ფორტუნატო… უსაყვარლესია :)

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 18, 2011 at 8:51 PM Molly Bloom

          რამდენი რამ გაქვს წაკითხული, მერი:)

          LikeLike

          
          
16. on თებერვალი 18, 2011 at 3:51 PM | პასუხი Seymour Glass

    მიო, ჩემო მიო ^_^ როგორ მიყავრდაააა….

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 18, 2011 at 3:52 PM | პასუხი Molly Bloom

      საშინლად მებრალებოდა :( მიოც და რასმუსიც…

      LikeLike

      
      
17. on თებერვალი 18, 2011 at 3:54 PM | პასუხი ჩხიკვი

    უუუჰმ. <3
    პეპი და კარლსონი, ერთად შეკრული, იყო ჩემი პირველი წიგნი. ^_^
    ძალიან მიყვარს ასტრიდი.
    კარგი პოსტია, წავედი პეპი ჩამოვიღო. ^^’

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 18, 2011 at 3:58 PM | პასუხი Molly Bloom

      მეც მაქვს ეს წიგნი, ჩხიკვი :) ბავშვობაშიც მქონდა, მერე დავკარგე და მერე მეგობარმა მაჩუქა :) ისიც, რამდენი ეძება… :) ახლა ჩემი ბიბლიოთეკის ყველაზე საპატიო ადგილზე დევს. ძველია და ბავშვობას მახსენებს და იმიტომ მიყვარს :)

      LikeLike

      
      
      • on თებერვალი 18, 2011 at 8:38 PM | პასუხი tamaRa

        ეგ წიგნი ვითხოვე და შევიტყაპუნე :უსინდისო მე: :)

        LikeLike

        
        
        • on თებერვალი 18, 2011 at 8:44 PM Molly Bloom

          წიგნის ქურდიო… ძია ლენინმა არ თქვა? მცირე მნიშვნელობის გამო შემადგენლობაც არ გვაქვს :) და დანაშაულადაც არ ჩაგეთვლება :)

          LikeLike

          
          
18. on თებერვალი 18, 2011 at 4:23 PM | პასუხი Marry Poppins

    კარლსონის და პეპის ძველი გამოცემა მეც მეგობარმა მაჩუქა :) თავისთვის ნაყიდი გაიმეტა…

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 18, 2011 at 4:28 PM | პასუხი Molly Bloom

      რა კარგი მეგობარი გყოლიააა (თვალზეცრემლმომდგარისმაილი)

      LikeLike

      
      
19. on თებერვალი 18, 2011 at 4:30 PM | პასუხი Marry Poppins

    უკარგესი :) თან ზუსტად კარლსონის ხასიათი აქვს :) და წიგნი მაინც მაჩუქა…

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 18, 2011 at 4:31 PM | პასუხი Molly Bloom

      კარლსონის ხასიათი თუ კარლსონის მადა? :ინტრიგანისკითხვა:

      LikeLike

      
      
20. on თებერვალი 18, 2011 at 4:54 PM | პასუხი Marry Poppins

    ორივე :)

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 18, 2011 at 5:00 PM | პასუხი Molly Bloom

      ჩემი მქუხარე აპლოდისმენტი და ღრმა პატივისცემა შენს მეგობარს :) ადამიანი, რომელიც კარგად ჭამს, ცუდი არ იქნება :)

      LikeLike

      
      
21. on თებერვალი 18, 2011 at 4:55 PM | პასუხი ირმის ნახტომი

    რამდენჯერ მინატრია წაკითხული წიგნის რომელიმე პერსონაჟს მართლა ეარსება ჩემ ცხოვრებაში.

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 18, 2011 at 4:59 PM | პასუხი Molly Bloom

      კარლსონი ჩემი სახლის სახურავზე, გრაფი მონტე-კრისტო კარის მეზობლად, ტომ სოიერი თანაკლასელად….

      ასე?

      LikeLike

      
      
22. on თებერვალი 18, 2011 at 5:47 PM | პასუხი fsiQe

    არა, ტყუილად არ არის აქაურობა ჩემი საყვარელი ბლოგი :)
    მთელი ბავშვობის მოგონებები დამიბრუნა ამ პოსტმა. პირვკლივე შესაძლებლობისთანავე გადავიკითხავ ასტრიდს, აღმოვაჩინე, რომ არაფერი მხსომებია :( მაგრამ მაინც უზომოდ მიყვარს. და რომ დავფიქრდი, როგორ შეიძლება არ გახსოვდეს და თან უზომოდ გიყვარდეს?! არ ვიცი, მაგრამ ასეა. მწყინს ჩემი ცუდი მეხსიერების ამბავი, აბა ასეთი საინტერესო, სახალსო და საყვრელი ამბების დავიწყებ იქნებოდა?! :|

    LikeLike

    
    
23. on თებერვალი 18, 2011 at 5:50 PM | პასუხი Molly Bloom

    ფსიქე :) საუკუნეა, აქ არ შემოგიხედავს :) ველქამ :) მიხარია, რომ პოსტი მოგეწონა :)

    შეიძლება, არ გახსოვდეს, მაგრამ ის გახსოვდეს, რომ გიყვარს :) ხანდახან დავიწყება აუცილებელია იმისთვის, რომ მერე უფრო გემრიელად გაიხსენო :ფილოსოფოსი:

    LikeLike

    
    
24. on თებერვალი 18, 2011 at 6:07 PM | პასუხი mecmikvarkhar

    მოლი მე სულ შემოვდივარ და სულ ვკითხულობ, კომენტარს რომ არ ვტოვებ ეგ არაფერს ნიშნავს იცოდე :*

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 18, 2011 at 6:10 PM | პასუხი Molly Bloom

      ასეთი მკითხველის აზრი როგორ არ ნიშნავს :) ესეც შენი პირველი კომენტარი აქ :)

      LikeLike

      
      
      • on თებერვალი 19, 2011 at 11:11 AM | პასუხი mecmikvarkhar

        ყოველთვის ამას ვამბობ, ის , რომ 33 წლის ასაკშიც ბავშვად ვგრძნობ ხშირად თავს და ისეთივე სიყვარულით და ინტერესით ვკითხულობ საბავშვო წიგნებს და ვუყურებ ფილმებს თჲ მულტფილმებს ასტრიდის დამსახურებაა, განსაკუთრებით პეპის და კარლსონის :)

        პ.ს. მადლობა მოლი

        LikeLike

        
        
        • on თებერვალი 19, 2011 at 11:16 AM Molly Bloom

          გაიხარე :) ჩემს სათქმელს ამბობ. საბავშვო წიგნები და მულტფილმები ჩემი დიდი სიყვარულია და გამორიცხულია, ოდესმე გამინელდეს.

          LikeLike

          
          
25. on თებერვალი 18, 2011 at 6:51 PM | პასუხი Natalia

    მეც იმავე მიზეზით არ ვწერ ლინდგრენზე, ძნელია ერთ პოსტში ჩაატიო ყველაფერი. მაგრამ, შენ გამოგივიდა აშკარად :)

    LikeLike

    
    
26. on თებერვალი 18, 2011 at 7:39 PM | პასუხი Molly Bloom

    მადლობა, გეთაყვა :) და welcome :)

    LikeLike

    
    
27. on თებერვალი 19, 2011 at 1:17 AM | პასუხი cdisპიreli

    17 ლაიქი რეკორდია აშკარად. ხომ გეუბნები მაგარი ხარ მეთქი. :)))

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 19, 2011 at 10:34 AM | პასუხი Molly Bloom

      მიყვარს ლაიქები :) ჩემი მკითხველების ავტოგრაფებია :) რაც მეტი – უფრო ლამაზია :)

      LikeLike

      
      
28. on თებერვალი 19, 2011 at 5:25 AM | პასუხი faifuris angelozi

    ara amden comentars ra waikitxavs,ramdeni sayvareli wigni gaixsenes..
    მოვდიოდი, მომქონდა გულში ჩახუტებული წიგნი და ვფიქრობდი – რა ბედნიერებაა, რომ საუკუნეზე მეტი ხნის წინ პატარა ქალაქ ვიმერბიუში დაიბადა გოგონა, რომელმაც ჩემში ბავშვი გადაარჩინა…-am teqstis kitxvisas tvalze cremli vigrzeni,taroze wigns gavxede da gavifiqre xval gadavxedav..e.i sayvarel adgilebs chavikitxav,romlebic isedac zepirad vici)
    mivxvdi chvenshi bavshvi ar mokvdeba manam sanam astrid lindgreni gvemaxsovreba.
    karlsonia chemi sayvareli personaji da ra saocaric ar unda iyos jer dzia mellkersoni romelsac sicocxles umwarebda chorveni..da shemdeg sxvebi.
    vernis granti,saidumlo kundzuli da mogzauroba dedamiwis garshemo.
    p.s.deteqtivebis moyvaruli yofilxar amjerad holmsi.megre tu marpli?)))

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 19, 2011 at 10:40 AM | პასუხი Molly Bloom

      welcome :) შენი პირველი კომენტარებია აქ :) იმედია, კიდევ ბევრჯერ გვესტუმრები :)

      კი, ბევრი წიგნი გაიხსენეს… ამ ბლოგზე განსაკუთრებით ის მომწონს, რომ კომენტარები პოსტებივით საინტერესოდ იკითხება :) მელკერსონი მეც ძალიან მიყვარს. იდეალური მამაა :) პირველი და უპირობო ფავორიტი – მაინც კარლსონია. ვერნთან – კაპიტან გრანტის შვილები და მაიორი მაკნაბსი.

      დეტექტივებში – მეგრე ნაკლებად. ჰოლმსი,მარპლი, პუარო, ნირო ვულფი…

      http://wp.me/p1gQ1e-7N – ესეც ჩემი ოდა დეტექტივებს.

      LikeLike

      
      
29. on თებერვალი 19, 2011 at 10:52 AM | პასუხი anna

    როგორ მიყვარს , აი როგოოოოოოოორ <3
    ჩემი ბავშვობის უსაყვარლესი მწერალი.
    ჩვენც სალტკროკელები ვართ ^_^

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 19, 2011 at 10:56 AM | პასუხი Molly Bloom

      ჩორვენი, სტილა, ფრედი, ტედი, ბოცმანი, მუზესი, მალენი, მელკერი :)

      ჩემი შვილიშვილებიც კი წაიკითხავენ. ასტრიდი არ დაძველდება :)

      LikeLike

      
      
30. on თებერვალი 19, 2011 at 7:10 PM | პასუხი faifuris angelozi

    არ ვიცი როგორ უნდა დაგიმეგობრო მაგრამ უკვე ვიცი რომ ხშირად გესტუმრები.

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 19, 2011 at 8:39 PM | პასუხი Molly Bloom

      თუ ხშირად მესტუმრები, უკვე მეგობრები ვიქნებით :) მითუმეტეს, მეც ხშირად შემოვიხედავ შენთან.

      LikeLike

      
      
31. on თებერვალი 19, 2011 at 7:49 PM | პასუხი Lord Vader

    მოლი’ს გოთ ა ნიუ ჰეთ! :)

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 19, 2011 at 8:38 PM | პასუხი Molly Bloom

      იეს, სერ :)

      LikeLike

      
      
32. on თებერვალი 19, 2011 at 7:50 PM | პასუხი Lord Vader

    მონტე-კრისტოს მეზობლობა მტრისას… :(
    არ მევასება მე ეგ ადამიანი.

    LikeLike

    
    
33. on თებერვალი 19, 2011 at 8:09 PM | პასუხი Molly Bloom

    რატომ, ლორდ, რა დაგიშავა?

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 20, 2011 at 1:34 AM | პასუხი Lord Vader

      ჰო… ცოტა მკაცრად მომივიდა. :)
      უბრალოდ არ მგონია, რომ შურისძიება როდესაც ცხოვრების მიზანია – ეს კარგია ცხოვრებისთვის.
      დიუმას სხვა რომანები – მუშკეტერები და მარგო ბევრად უფრო მიყვარს.

      LikeLike

      
      
      • on თებერვალი 20, 2011 at 9:41 AM | პასუხი Marry Poppins

        მე არც მონტე-კრისტო მიყვარს ნაკლებად… შურისძიება რომ გახდება ცხოვრების არსი, ეს, თავისთავად, ცუდია, მაგრამ… “კბილი კბილისა წილ…” :)

        LikeLike

        
        
        • on თებერვალი 21, 2011 at 1:55 AM faifuris angelozi

          ლორდ,მაპატიე დიალოგში შემოჭრა მაგრამ მაინტერესებს, არასოდეს გიფიქრია რომ “დედოფალი მარგო”–ში და “სამი მუშკეტერი”–ში ადამიანის ბევრად მეტი სიბინძურე ჩანს ვიდრე “მონტე–კრისტო”–ში?
          ჩემის აზრით “მონტე–კრისტო”–ში შურისძიებაზე მეტად აქცენტი გამახვილებულია განგებაზე რომელსაც ვერ აცდები ვერასოდეს,მნიშვნელობა არ აქვს მისი იარაღი ვინ იქნება ედმონ დანტესი თუ ირაკლი ალასანია;)
          შესაბამისად უნდა იცხოვრო ისე რომ,წარსულის არცერთი ნაბიჯის გამო არ დაისაჯო.(დასჯაც სხვაგვარია,როცა ხვდები დანაშაულს,უკვე მიზღვეული გაქვს)
          მესმის რომ შურისძიება ბოღმებს ახასიათებთ მაგრამ დანტესს ჰქონდა ამის მოტივი.
          დიუმას ეს გმირი განსაკუთრებულად მიყვარს,მიუხედავად იმისა რომ სასტიკად გაუსწორდა მტრებს,მაინც არ დაუკარგავს ადამიანის სახე და სიყვარულის გრძნობა.

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 21, 2011 at 2:13 AM Lord Vader

          ჯობს არ იყო არვის არც იარაღი და ლეღვის ფოთოლი.

          (ეს ფრაზა ფბ-ში რომ ვიყოთ ახლა ბევრ ლაიქს ააგროვებდა).
          :)

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 21, 2011 at 3:15 AM faifuris angelozi

          adamianebis urtiertobebi iseti jachvuri reaqciit mimdinareobs rom aravin icis vin vistvis iyo,aris da iqneba iaragi an legvis fotoli)
          p.s.fb-zec aucileblad dagicmentarebdi.

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 21, 2011 at 10:48 AM Molly Bloom

          ნებით სხვისი იარაღი და ლეღვის ფოთოლი არავინ ხდება :( ყველას თავისი მიზეზი და თავისი ტრაგედია აქვს :(

          LikeLike

          
          
      • on თებერვალი 20, 2011 at 11:10 AM | პასუხი Molly Bloom

        შურისძიება რომ გახდა ცხოვრების მიზანი, მთლად მონტე-კრისტოს ბრალიც არ ყოფილა. სხვებმაც წააშველეს ხელი.

        და გრაფს რომ მხოლოდ შურისძიებაზე ეფიქრა, დუელზე სასიკვდილოდ არ მივიდოდა… ასე მგონია მე :)

        LikeLike

        
        
34. on თებერვალი 20, 2011 at 1:32 AM | პასუხი Lord Vader

    ტელეფონით მოყოლილი ზღაპრები.
    ყველაფერი ყირამალა.

    LikeLike

    
    
35. on თებერვალი 20, 2011 at 9:38 AM | პასუხი Marry Poppins

    ძია ტიკ-ტაკიიიიი :) არგაბედო, ნუიზამ და გრცხვენოდეს :) ღრი, ჟრუნა დედალი, ცი და ცხე :) უმაგრესია…

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 20, 2011 at 11:02 AM | პასუხი Lord Vader

      მავნეები :) რა მაგარი ტიპები იყვნენ…
      ფაიფურის ფინია იყო კიდე. :)

      LikeLike

      
      
36. on მარტი 3, 2011 at 3:02 PM | პასუხი გვირილა

    კარლსონი და პეპი რომ განსაკუთრებით მიყვარს, ამას აღარ ვამბობ. მე შენ მიყვარხარ ამ პოსტის მერე!..♥

    LikeLike

    
    
    • on მარტი 3, 2011 at 3:04 PM | პასუხი Molly Bloom

      დიდი მადლობა :)

      კეთილი იყოს შენი პირველი კომენტარი ამ ბლოგზე :)

      LikeLike

      
      
37. on მარტი 3, 2011 at 3:07 PM | პასუხი გვირილა

    ერთი დღე შენი ბლოგის კითხვის დღედ უნდა გამოვაცხადო, აქ თვალის გადავლება ვერაფრი შეღავათია.
    p.s. აი, მეორეც და ხშირად ვიქნები აშკარად :-)

    LikeLike

    
    
    • on მარტი 3, 2011 at 3:17 PM | პასუხი Molly Bloom

      როცა გეცლება და გაგიხარდება, მაშინ შემოიხედე :)

      შენი ბლოგი უკვე მონიშნული მაქვს. ბათუმურ ბლოგებს, თუ სადმე აღმოვაჩენ, განსაკუთრებული ყურადღებით ვკითხულობ ხოლმე :)

      LikeLike

      
      
38. on მარტი 3, 2011 at 3:51 PM | პასუხი გვირილა

    მე ახალ საინტერესო ბლოგს რომ აღმოვაჩენ, არ მინდა პოსტი გამოვტოვო და მთელი დღე ჩავკირკიტებ ხოლმე :-) ჩაგსვი ლისტში და გამახსენებს თავს შენი ახალი პოსტები ;-)

    LikeLike

    
    
39. on მარტი 3, 2011 at 9:57 PM | პასუხი Molly Bloom

    sorry. ბლოგამდე გვიან მოვაღწიე. თან ვორდპრესიც ჭირვეულობს.

    მეც ჩაგსვამ აქაური ბლოგროლში. არ იცი, როგორ მიხარია, ბათუმურ ბლოგებს და ბათუმელებს რომ ვკითხულობ :)

    LikeLike

    
    
    • on მარტი 3, 2011 at 11:30 PM | პასუხი გვირილა

      კი, ჭირვეულობს ნამდვილად, კომენტარებზეც მიქმნის პრობლემას :-(
      მე მიხარია, რომ შენ გიხარია :-)

      LikeLike

      
      
      • on მარტი 3, 2011 at 11:52 PM | პასუხი Molly Bloom

        მადლობა მადლობა :)

        LikeLike

        
        
40. on მარტი 8, 2011 at 10:27 PM | პასუხი agatako

    ლინდგრენი არის ჩემი ბავშვობის უდიდესი სასწაული და ყველაზე თბილი მოგონება!
    ახლაც უდიდესი სიამოვნებით ვკითხულობ! ერთი კვირის წინ წიგნის მაღაზიაში ძლივს გამომართვა გამყიდველმა “მიო, ჩემო მიო”
    მართლა გამილამაზეს ამ ადამიანმა და მისმა პერსონაჟებმა ბავშვობა <3
    რომ წავიკითხე პოსტი, გამახსენდა ზუსტად შენნაირი შეგრძნებები მქონდა!
    ჩემი ლინდგრენი არ მთავრდება, სულ, სულ, სულ!!!!

    მე ყველაზე ძალიან ჩორვენის ბოცმანის და პატარა კუნძული სალტროკას ამბები მიყვარს!
    მახსოვს მესიზმრა კიდეც ადრე როგორ ვცურავდი ფორიოდში ფრედისთან და ტედისთან :((
    აჰ, ძალიან თბილი რაღაცები გამახსენა პოსტმა!

    respect <3

    LikeLike

    
    
    • on მარტი 8, 2011 at 11:05 PM | პასუხი Molly Bloom

      უღრმესი მადლობა ასეთი შეფასებისთვის და თბილი სიტყვებისთვის :)

      კეთილი იყოს შენი პირველი ვიზიტი ამ ბლოგზე :) იმედია, ხშირად შემოიხედავ :)

      დღეს ვკითხე “ექს ლიბრისში” გამყიდველს, სულაკაურის გამომცემლობა ლინდგრენის საიუბილეო სერიის გაგრძელებას თუ აპირებს მეთქი და არ ვიციო, ხუთი წიგნი გამოსულია და დანარჩენებზე უფლებები სხვა გამომცემლობებს აქვთო…

      შენ რომ ერთი კვირის წინ ნახე ის მიოც, ემილიც, კალეს ორივე წიგნიც და ბიულერბიუელი ბავშვებიც ამ სერიით არის გამოცემული.

      ჩემი ფავორიტი კარლსონია, თუმცა დანარჩენებიც ძალიან ძალიან ძალიან მიყვარს. ფრედი და ტედი – განსაკუთრებით :)

      LikeLike

      
      
41. on მარტი 9, 2011 at 7:39 AM | პასუხი iameosi

    ჩემი ბავშვები ჯერ პატარები არიან, მაგრამ ლინდგრენის წიგნებს ვაჩვევ. გამოსაჩენ ადგილას დავდე. თვალი შეაჩვიონ, მერე შეეხონ და აი, მერე არ იციან რა ელოდებათ. უდიდესი სასწაული. რა კარგი დილა მაქვს.

    LikeLike

    
    
    • on მარტი 9, 2011 at 9:15 AM | პასუხი Molly Bloom

      თუ ჯერ არ წაუკითხავთ, წინ მართლა უდიდესი სიამოვნება ელით :)

      LikeLike

      
      
42. on მარტი 12, 2011 at 12:58 PM | პასუხი ფიფქია

    ჩემი რჩეული ემილია :)

    LikeLike

    
    
    • on მარტი 12, 2011 at 1:00 PM | პასუხი Molly Bloom

      გოჭუნა, თოფუკა და კეპუკა :)

      მე მაინც კარლსონს ერთგული ვარ. თუმცა ასტრიდის, რაც წამიკითხავს, ყველაფერი ძალიან მიყვარს.

      LikeLike

      
      
43. on მარტი 14, 2011 at 10:41 PM | პასუხი რუსა

    რა კარგი პოსტი იყო მოლი..თბილი და სიყვარულით აღსავსე…ბავშვობაში გადავფრინდი…

    ,, სუნთქვაშეკრული მივყვებოდი უკან პეპის, ტომსა და ანიკას… მათთან ერთად მივძვრებოდი ფუღუროში, ქურდბაცაცებს თავზარს ვცემდი, კუნძულზე ვმოგზაურობდი და, თქვენ წარმოიდგინეთ, უკვე გამოჯანმრთელებულმა მაჭკატების გამოცხობაც კი ვცადე..”_რა ნაცნობი ემოციებია!მეც ლინგრენის წიგნებით გავიზარდე….

    იცი,არ შემეძლო შეწყვეტა….ისე მითრევდა ,ისე ვიჭრებოდი ემილის,პეპის,თუ კარლსონის თავგადასავლებში….ჩუმჩუმად ,როცა ყველას ეძინა მაშინ ვკითხულობდი მეც და ასე შემომათენდებოდა :)

    მადლობა ასეთი თბილი ემოციებისთვის…კარგ განწყობაზე დამაყენა შენმა პოსტმა! :* :*

    LikeLike

    
    
    • on მარტი 15, 2011 at 10:50 AM | პასუხი Molly Bloom

      პირიქით, შენ მადლობა ასეთი შეფასებისთვის :)

      მიხარია, რომ მოგეწონა :)

      LikeLike

      
      
44. on ივლისი 22, 2011 at 2:02 AM | პასუხი გრაფინია

    ვკითხულობდი და მბურძგლავდა. ზუსტად ამას ვფიქრობ ჩემს (რა ეგოისტი ვარ, მივისაკუთრე) ასტრიდზე, მაგრამ მეც უკმარისობის გრძნობა დამეუფლა, თითქოს ეს არაა ყველაფერი და არცაარის , თუმცა მე უკეთესად ვერც დავწერდი )

    LikeLike

    
    
    • on ივლისი 22, 2011 at 2:07 AM | პასუხი მოლი ბლუმი

      ყველაფერი როგორ ჩაეტევა ერთ პატარა პოსტში, სალი?

      რაც მინდოდა იმ წამს, ვთქვი. ახლა, თავიდან რომ დავწერო, სულ სხვანაირად მოვყვები ჩემს ასტრიდზე. მესამეჯერაც შემიძლია, მეოთხეჯერაც… ერთი და ყოვლისმომცველი პოსტი ჯერ არავის არაფერზე დაუწერია :)

      მიხარია, რომ შენი ასტიდი ჩემსას ჰგავს :)

      LikeLike

      
      
45. on აგვისტო 21, 2011 at 3:18 PM | პასუხი tsotnee

    აუ, როგორ მიყვარს ეს პოსტი!!! (ვაშა! ძლივს მოვაღწიე აქამდე) აი, ამ პოსტით გავიგე, რომ მსოფლიოში და ისიც საქართველოში არსებობს ადამიანი, რომელსაც ძალიან უყვარს ასტრიდ ლინდგრენი (მეც, მეც :)). მისი ნაწარმოებებიდან მე ყველაზე მეტად კარლსონი მიყვარს, მაგრამ მე მარტო კარლსონივით მეგობარი არ მაკმაყოფილებდა ამიტომაც თავად მინდოდა პროპელერი. :) თან ბავშვობაში პუტკუნა ვიყავი და სულ იყო დავა კარლსონს უფრო ვგავდი თუ ვინის. :)

    LikeLike

    
    
    • on აგვისტო 21, 2011 at 3:21 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

      ბევრი ვართ, ცოტნე, კარლსონის მოყვარულები :)

      პროპელერი არასოდეს მინატრია… აი, პროპელერიან მეგობარს ახლაც ვნატრობ და მაშინ ხომ საერთოდ… რას არ გავიმეტებდი, ოღონდ კარლსონი შემხვედროდა სადმე.

      LikeLike

      
      
      • on აგვისტო 21, 2011 at 3:30 PM | პასუხი tsotnee

        ხო და ძალიან მახარებს. ისე მართლა გაასწორებდა (აი ეს სიტყვა თუ შეესაბამება, თორემ მარტო სიხარული, აღტაცება, ბედნიერება და გაოცება ვერ დაიტევს ამ ფაქტს). კიდევ ერთხელ უნდა აღვნიშნო, რომ ძალიან მომწონს შენი ბლოგი. :)

        LikeLike

        
        
        • on აგვისტო 21, 2011 at 3:37 PM მოლი ბლუმი

          გაასწორებდა რომელია :) უმაგრესობა იქნებოდა.

          მადლობა დიდი :)

          LikeLike

          
          
        • on აგვისტო 21, 2011 at 3:39 PM tsotnee

          სწორია უმაგრესობა იქნებოდა. :)

          LikeLike

          
          
46. on სექტემბერი 1, 2011 at 10:53 PM | პასუხი luckiane

    zalian karg wignebs archev, moli, shen postebs rom vamtavreb, tavidan mindeba imati wakitxva, arada lamis zepirad vici:)

    LikeLike

    
    
    • on სექტემბერი 1, 2011 at 10:56 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

      თუ თავიდან გადაკითხვა გინდება, პოსტების მიზანი შესრულებულა, ლუკა :) მეც ზუსტად ამისთვის ვწერ :)

      და ზეპირად რომ იცი ეს წიგნები, ძალიან კარგია. შენი ასაკის მკითხველს კი არა, ბარე ორ უფროსს ვიცნობ, ლინდგრენი წაკითხული რომ არ აქვთ :)

      LikeLike

      
      
47. on სექტემბერი 1, 2011 at 10:54 PM | პასუხი luckiane

    aris, gamomividaaa komentaris datoveba!:)

    LikeLike

    
    
    • on სექტემბერი 1, 2011 at 10:57 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

      კი, გამოვიდა :) მშვიდობაში ახალი გრავატარი!

      LikeLike

      
      
48. on სექტემბერი 1, 2011 at 11:00 PM | პასუხი luckiane

    mshvidobashi da kargi postebis kometarebshi. da viqtorinebis mogebashi:)

    LikeLike

    
    
    • on სექტემბერი 1, 2011 at 11:04 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

      ზუსტად :) კარგი პოსტები ჩემზე იყოს :) ვიქტორინას კარგი კითხვებიც. მოგება უკვე შენზეა :)

      LikeLike

      
      
49. on სექტემბერი 17, 2011 at 9:52 PM | პასუხი glamtaia

    ეეეეეჰ მე თუ კითხავთ ასტრიდის წიგნების ყველა მკითხველს ლინდგრენის ციებ-ცხელება ემართებოდა (ტიპიური შემთხვევაა). კარლსონის მაგალითზე ხვრინვის საკუთარი მეთოდის შემუშავებს ვცდილობდი. პეპის მიბაძვით გამგელებული ვეძებდი ფუღუროებს. კალეს გადამკიდე ლუპით დავდიოდი ( ხომ იცით 50 თეთრიან კალმებს ვარდისფერი და ცისფერი ლუპები რომ მოყვებათ ) ემილის გამოისობით ოინების მოწყობას ვცდილობდი ( რაც დედაჩემი სარეცხი ფხვნილების ერთმანეთში არევით გამოიხატებოდა) მოკლედ რეაც ეს ციებ-ცხელება შემეყარა დრმდე ვერ მოვიხადე და სიმართლე გითხრათ არც მსურს :)

    LikeLike

    
    
    • on სექტემბერი 17, 2011 at 9:56 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

      არც არის საჭირო, თაია :) ლინდგრენი იმხელა სითბო და სინათლეა, რაც მეტ ხანს გაგყვება, მით უკეთესი… აგერ, დავბერდი უკვე, მაგრამ დროდადრო მაინც ვკითხულობ ხოლმე. თითქმის ზეპირად ვიცი და მაინც სასიამოვნოა ხელახლა გადაკითხვა.

      LikeLike

      
      
50. on სექტემბერი 17, 2011 at 9:57 PM | პასუხი glamtaia

    ახლა ამის თქმა ძალიან მრცხვენია მაგრამ უნდა გამოვტყდე. ემილის გამო ძალიან მაგარი ტრიუკის მოწყობა გადავწყვიტე. ავდექი, საპონი დავასველე და ბიდეს მოვუსვი იმის იმედით რომ თავის მოწესრიგების პირველივე მსურველი ჩამოცურდებოდა. 5 წლის ვიყავი და დანბანაში ჯერ კიდევ დედა მეხმარებოდა. როცა ჩვეული საქმიანობა სმივყევი ხელი დავაფიქსირე რომ ადგილზე ვერ ვჩერდებოდი და დედაჩემი სწრაფი რეაქციის გარდა ვერაფერი მამაგრებდა. ამის მერე ოინბაზობა აღარც მიფიქრი ;)

    LikeLike

    
    
    • on სექტემბერი 17, 2011 at 10:01 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

      შეგრცხვეს :) :) :) :) კიდევ კარგად გადარჩენილხარ და სადამსჯელო ღონისძიებები არ გატარებულა? :) :)

      LikeLike

      
      
      • on სექტემბერი 17, 2011 at 10:04 PM | პასუხი glamtaia

        არა, საბედნიეროდ. ჩემს ოჯახში ეს დღემდე კურიოზად დადის :) :) :)

        LikeLike

        
        
        • on სექტემბერი 17, 2011 at 10:10 PM მოლი ბლუმი

          რა ჯობია ასეთ ოჯახს :) ახალგაზრდა ლინდგრენოლოგის ვნებებს გაგებით რომ ეკიდებიან :)

          LikeLike

          
          
        • on სექტემბერი 17, 2011 at 10:16 PM glamtaia

          ეს რა არის ასეთებს ჩემგან მიჩვეულები არიან :) როცა ჰოლმსი წავიკითხე უამრავი საბუთი, დასკვნა და ჩვენება მქონდა ჩაწერილი. რომელიც კარგა ხნის მალვის შემდეგ დედაჩემმა აღმოაჩინა. რატომღაც მეგონა დამცინებდნენ მაგრამ რეზინი ხელთათმანები (ანაბეჭდები რომ არ დამეტოვებინა :) ) ფერადი ფურცლები და სათამაშო იარაღები მაჩუქეს :)

          LikeLike

          
          
        • on სექტემბერი 17, 2011 at 10:18 PM მოლი ბლუმი

          უმაგრესობაა :) შენებს ჩემი მქუხარე აპლოდისმენტები გადაეცი :)

          და ისა… მაგ ჩანაწერების გამოქვეყნებაზე არ გიფიქრია? სუპერ-პოსტი იქნება :)

          LikeLike

          
          
        • on სექტემბერი 17, 2011 at 10:33 PM glamtaia

          ამაზე არ მიფიქრია თუმცა რატომაც არა> ერთ-ორ დღეში დავწერ :)

          LikeLike

          
          
        • on სექტემბერი 17, 2011 at 10:35 PM მოლი ბლუმი

          არ დაგავიწყდეს და არ დაიზარო… მშვენიერი პოსტი გამოვა, დამიჯერე.

          LikeLike

          
          
51. on სექტემბერი 27, 2011 at 5:22 PM | პასუხი Chiamaria

    პეპი პეპი.. როგორ მიყვარს პეპი. თმასაც ეგრე ვიკეთებდი ხოლმე, განსაკუთრებით რაც “ბასტი-ბუბუს” ერთ-ერთ კლიპში პეპის დამსგავსებული გოგონები გამოჩნდნენ. :)

    LikeLike

    
    
    • on სექტემბერი 27, 2011 at 7:00 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

      შენ პეპისტი ყოფილხარ… მე უფრო კარლსონისკენ ვარ.

      LikeLike

      
      
52. on ოქტომბერი 13, 2011 at 3:38 PM | პასუხი Joleane

    ბიულერბიუელი ბავშვები და ჩვენ სალტკროკელები ვართ მე ვახსენე პირველად აქ ^__^ სულ მინდოდა დაიკო იდას ადგილას ვყოფილიყავი ან ემილის მაგივრად მე წამომეცმია მისი მამისთვის თითზე სათაგური , და ფრეკენ ბოკისთვის ნერვების მოშლაც მინდოდა ძალიან :)

    LikeLike

    
    
    • on ოქტომბერი 13, 2011 at 3:42 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

      პირველად როდის? ეს პოსტი ადრეც ნახე და კომენტარიც დატოვე?

      LikeLike

      
      
      • on ოქტომბერი 13, 2011 at 6:25 PM | პასუხი Joleane

        კი ვიყავი მაგრამ ახლა ვერ ვიპოვე ჩემი ძველი კომენტარი რატომღაც :/

        LikeLike

        
        
        • on ოქტომბერი 13, 2011 at 6:35 PM მოლი ბლუმი

          აქ არაფერი წაშლილა :(

          LikeLike

          
          
        • on ოქტომბერი 13, 2011 at 8:31 PM Joleane

          ალბათ გაჭედა და არ დაკომენტარდა ან რამე ეგეთი :) მთავარია რომ მეორე კომენტარი ჩანს ^^

          LikeLike

          
          
        • on ოქტომბერი 13, 2011 at 8:35 PM მოლი ბლუმი

          რა თქმა უნდა. ვორდპრესი ხშირად ჭირვეულობს :(

          LikeLike

          
          
53. on ნოემბერი 4, 2011 at 1:56 PM | პასუხი თოვლი

    ძალიან ღრმად ჩამწვდა სულში ეს პოსტი : ) ვგიჟდები ლინდგრენზე, რაც გეწერა ყველა გულის ფანცქალით მაქვს წაკითხული,
    “ბიულერბიუელი ბავშვები” არ გეწერა მხოლოდ, მაგრამ დარწმუნებული ვარ წაკითხული გაქვს,
    ალბათ ცხრაათასჯერ მაინც გადავიკითხე, მახსოვს და აღარაფერზე ვფიქრობდი სხვაზე : ))) უჰ, კარგი იყო :D

    LikeLike

    
    
    • on ნოემბერი 4, 2011 at 1:56 PM | პასუხი თოვლი

      უი, კომენტარებში უხსენებიათ :D ძალიან კარგი . <3

      LikeLike

      
      
    • on ნოემბერი 4, 2011 at 2:02 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

      ყველაფერს ერთ პოსტში ვერ ჩავატევდი და არც არის, ალბათ, საჭირო :) ასტრიდის ყველა წიგნი, რაც კი რუსულად ან ქართულად უთარგმნიათ, წაკითხული მაქვს. თუმცა, ორი იმდენი მხოლოდ შვედურად არსებობს და მანდ ვერაფერს გავაწყობ…

      LikeLike

      
      
54. on აპრილი 9, 2012 at 12:12 AM | პასუხი takojabauri

    ანუ ჰარი პოტერის ავტორიც ღიმილის კავალერია? ო.ო

    LikeLike

    
    
55. on ივნისი 27, 2012 at 12:08 AM | პასუხი Kejeradze

    ჩემი წიგნის პირველი ილუსტრაცია :) <3 პეპის და კარლსონის ამ გამოცემას დღემდე სიამოვნებით ვუბრუნდები – უკვე 17 წელია :) ბავშვობა ყოველთვის კარგად მახსენდება და ამაში თავისი წვლილი ასტრიდმაც შეიტანა… კიდევ იმაშიც, რომ ბოლომდე "ვერ" გავიზარდე :)

    LikeLike

    
    
    • on ივნისი 27, 2012 at 1:09 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

      საპატიო ადგილას მიდევს შინ ეს გამოცემა :) და ვიკლანდის ილუსტრაციებიც ფანტასტიურია.

      LikeLike

      
      
56. on ივლისი 3, 2012 at 12:42 PM | პასუხი გლეხის ბიჭი

    ერთი დიდი წიგნი მაქვს სახლში. ასტრიდის სამი ზღაპრით, ოღონდ მესამე რომელია ვერ ვიხსენებ, რატომღაც (არავინ მიჯერებს, დავბერდითქო რომ ვამბობ- სკელროზი ხომ მაქვს და ჭაღარა იმდენი, უკვე მუქ თმას დაითვლის ადამიანი). ხოდა, იმას ვამბობდი, რომ უზომოდ, უზომოდ სემაყვარა თავი ამ პერსონამ თავისი ზღაპრებით. იმდენად, რომ ჩემი მორიდებული თხოვნები (ახლაც ასე ვარ, რამე რომ მინდა, ვერ ვითხოვ ხოლმე :დ არადა, ითხოვეთ და მოგეცემათო), იმ გაჭირვებულ 90-იანებში, სწორედ ლინდგრენზე ავარდა. ვინ მიყიდდა, მაგრამ სამეზობლოში ინათხოვრეს, თუ ვინმეს ჰქონდა :დ

    LikeLike

    
    
    • on ივლისი 3, 2012 at 2:01 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

      იმ გაჭირვებულ ოთხმოცდაათიანებში არც იყიდებოდა, ალბათ, ლინდგრენი. ძველ წიგნებს თუ მოიძიებდა კაცი. ან წიგნებისთვის ვის ეცალა მაშინ…

      უბერებელი კლასიკაა. ასი წლის შემდეგაც სიამოვნებით წავიკითხავ.

      LikeLike

      
      
57. on ივლისი 11, 2012 at 1:15 PM | პასუხი tami

    ყველაზე მაგარი იცი რა არის? შენი ბავშვობის ფიქრებს და ოცნებებს, წიგნებს და გმირებს შენს შვილს რომ უზიარებ, თითქოს შენი ბავშვობა შენს შვილში გრძელდება…

    LikeLike

    
    
    • on ივლისი 11, 2012 at 3:33 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

      და კიდევ უფრო მაგარია, შენს შვილსაც რომ მოეწონება :) გულის კანკალით რომ ელოდები, აბა, რას იტყვისო და რა კარგიაო, რომ გაეღიმება და შვებით ამოისუნთქებ :)

      LikeLike

      
      
58. on აგვისტო 10, 2012 at 9:04 AM | პასუხი tami

    შეუძლებელია ლინდგრენის გმირები და წიგნები ჭკუათმყოფელ ბავშვს არ მოეწონოს, არც ჩემი შვილია გამონაკლისი. ლიონებერგელი ემილი დავამთავრეთ და დაასკვნა ეს ბიჭიჩემზე გიჟიაო:)

    LikeLike

    
    
    • on აგვისტო 10, 2012 at 11:04 AM | პასუხი მოლი ბლუმი

      :) მე ჯერ ასეთი არავინ შემხვედრია და რა გითხრა…. ალბათ, არც არსებობენ :) შენი ბიჭი რა მაგარი ტიპია :)) მიყვარს ასეთი ბავშვები :)

      LikeLike

      
      
      • on აგვისტო 10, 2012 at 11:05 AM | პასუხი tami

        აუ ძალიან მაგარი ტიპია:) მართლა

        LikeLike

        
        
        • on აგვისტო 10, 2012 at 11:09 AM მოლი ბლუმი

          ეტყობა კიდეც :) დაწერე ერთი გემრიელი პოსტი და უკეთ გავიცნობთ.

          LikeLike

          
          
        • on აგვისტო 10, 2012 at 11:11 AM tami

          კი ეხლა ვწერ სკეიდზე დგომა რომ ვისწავლეთ მე და დანიმ. სანამ სკოლაში წავა კი ერთ პოსტს მთლიანად მას მივუძღვნი.

          LikeLike

          
          
        • on აგვისტო 10, 2012 at 11:12 AM მოლი ბლუმი

          ძალიან კარგი :) შენ დაწერე და ჩვენ წავიკითხავთ.

          LikeLike

          
          
        • on აგვისტო 10, 2012 at 11:14 AM tami

          coming soon

          LikeLike

          
          
59. on ნოემბერი 12, 2014 at 8:58 PM | პასუხი ასტრიდ ანა ემილია | Molly Bloom's Day™

    […] თქვენ იცნობთ და ალბათ იმასაც მიხვდით, ღიმილის ორდენის კავალერზე – ასტრიდ ლინდგრენზე რომ […]

    LikeLike

    
    

გაიარეთ ავტორიზაცია კომენტარის დასამატებლად: რუსა კომენტარის გაუქმება

Enter your comment here...

Fill in your details below or click an icon to log in:

ელფოსტა (Address never made public)

სახელი

ვებ-საიტი

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out /  შეცვლა )

You are commenting using your Google account. ( Log Out /  შეცვლა )

You are commenting using your Twitter account. ( Log Out /  შეცვლა )

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out /  შეცვლა )

გაუქმება

Connecting to %s

Notify me of new comments via email.

Notify me of new posts via email.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.