Molly Bloom's Day™

Posted in არტი, მუსიკალური სალონი | Tagged არტი, ბრამსი, მუსიკალური სალონი, ფრანსუაზა საგანი | 74 Comments

74 Responses

1. on თებერვალი 7, 2011 at 1:37 PM | პასუხი ლიბიკა სილვესტრის

   მშვენიერი პოსტია! ორიოდე თვის წინ დავწერე, რომ მიუხედავად იმის, რომ ვაღიარებ – “მონალიზა” შედევრია, მე ეს ნმუშევარი არ მხიბლავს და არ მომწონს. გავაკრიტიკე ის მილიონობით ადამიანი, რომელიც ლუვრში მხოლოდ იმის გამო მიდის, რომ იქ “შედევრი” იხილოს. სამაგიეროდ მეც გამაკრიტიკეს და ჩემი პროფესიონალიზმიც კითხვის ნისნის ქვეშ დააყენებს. იდეა კი ძალიან მარტივია 0 ადამიანებმა უნდა ისწავლონ და ყველაფერს მიუკერძოებელი თვალით/ყურით შეხედონ/მოუსმინონ და საკუთარი აზრი შეიქმნან, თუმცა ეს უმრავლესობას ეზარება ანდა, უბრალოდ, არ შეუძლია. მე მომწონს ბრამსი, იმიტომ რომ თავის დროზე ბევრი ვიწვალე რომ მისი სწორად დაკვრა შემძლებოდა და მესმის ეს ოდნავ მელანქოლიური და ოდნავ რომანტიული მუსიკა :)

   LikeLike

   
   
2. on თებერვალი 7, 2011 at 1:38 PM | პასუხი ლიბიკა სილვესტრის

   პ.ს. ჩემი საყვარელი ბრამსი – http://www.youtube.com/watch?v=Ju7jb1rkyK0 :)

   LikeLike

   
   
   • on თებერვალი 7, 2011 at 1:46 PM | პასუხი Molly Bloom

     მესამე სიმფონია :ლაიქ:

     LikeLike

     
     
3. on თებერვალი 7, 2011 at 1:42 PM | პასუხი Molly Bloom

   მადლობა :)

   ამას წინათ მეც მომხვდა, რემბრანდტზე რომ წერ, ფიროსმანი არ დაგავიწყდესო… არადა, არ მომწონს. აი, მომკალით და არ მომწონს. კაკაბაძის შავ-თეთრი გრაფიკა და აბსტრაქციები მირჩევნია. ვარაზის ვიოლინოც.

   ექსპერტების ნათქვამის გამეორება იოლია, მაგრამ მე საკუთარ იმპრესიებზე ვწერ. მერე რა, თუ ზოგადად მიღებულ კლიშეს არ ემთხვევა.

   ერთი ის კრიტიკოსი მანახა, შენს პროფესიონალიზმში ეჭვი რომ შეიტანა… გემრიელად ვიცინებდი :)

   LikeLike

   
   
4. on თებერვალი 7, 2011 at 1:47 PM | პასუხი Marry Poppins

   მოლი, შენი წყალობით დღეს ბრამსს მოვუსმინე და ჩინებულ გუნებაზე ვარ :) მადლობა :)

   P.S. ვერაფრით ვერ გამიგია, ხელოვნების ნიმუშის აღქმა ავტორიტეტების აზრს და გემოვნებას რატომ უნდა ეყრდნობოდეს… ეს ხომ ზუსტად ის სფეროა, სადაც აქსიომა და დოგმა არ არსებობს და შეუძლებელია, არსებობდეს…

   LikeLike

   
   
   • on თებერვალი 7, 2011 at 1:55 PM | პასუხი Molly Bloom

     მართალი ხარ, მერი :) ცამდე მართალი :)

     ავტორიტეტების აზრის ბრმად გამეორება კოლექტიურ გემოვნებას ნიშნავს და კოლექტიური გემოვნება მეტი არაფერია, თუ არა უგემოვნობის სხვა, უფრო დახვეწილი სახელი.

     LikeLike

     
     
     • on თებერვალი 8, 2011 at 11:59 AM | პასუხი Marry Poppins

       და, საერთოდ, ნეტავ გამაგებინა, ამდენი გულაჩუყებული ესთეტის ასე სწრაფი და უკვალო დემატერიალიზაცია როგორ ან რატომ ხდება ხოლმე რეალურ სამყაროში :)

       LikeLike

       
       
5. on თებერვალი 7, 2011 at 1:51 PM | პასუხი ლიბიკა სილვესტრის

   კაკაბაძე ჩემთვის ქართულ ხელოვნებაში საუკეთესოა :) :) და მესმის შენი. მთავარი ის არ არის, სამეცნიერო ტერმინებით სხვისი აზრები გაიმეორო :) არც ერთი კარგი ხელოვნებათმცოდნე არ მეტყველებს მხოლოდ მისთვის და ვიწრო წრისთვის გასაგები ფორმით. მთავარი ყოველთვის იყო და იქნება იმპულსი, რომელსაც ხელოვნების ნიმუში აღძრავს ადამიანში. ამის გაგება რატომღაც უჭირთ და მხოლოდ იმისთვის, რომ სხვაზე ნაკლებად ჭკვიანი არ გამოჩნდნენ თუთიყუშის პოზაში დგებიან. რა ვქნა, მე ამას ვერ ვეგუები :)

   LikeLike

   
   
   • on თებერვალი 7, 2011 at 2:16 PM | პასუხი Molly Bloom

     მე ხელოვნებათმცოდნე არ ვარ და ჩემთვის ზუსტად ეს იმპულსია მთავარი. ხელოვნება მათემატიკა ხომ არ არის, ყველაფერი ერთხელ და სამუდამოდ განსაზღვრულ ფორმულაში მოაქციო. ჩემი პირადი ავტორიტეტების მოსმენა ძალიან მიყვარს, საზოგადოდ გავრცელებული აზრების ბრმად გამეორება – არანაირად…

     LikeLike

     
     
6. on თებერვალი 7, 2011 at 1:56 PM | პასუხი Marry Poppins

   ვფიქრობ, დოგმებს და ავტორიტეტებს ისინი იშველიებენ, ვისაც საკუთარი აზრი ან საერთოდ არ გააჩნია, ან ჩამოყალიბება უჭირს… პირადად ჩემთვის ახვლედიანის ფერწერაა გენიალური და სუნთქვის შეკვრამდე შთამბეჭდავი…

   LikeLike

   
   
   • on თებერვალი 7, 2011 at 2:04 PM | პასუხი ლიბიკა სილვესტრის

     გეთანხმები :) საკუთარი აზრის ქონა ყველას სურს, მაგრამ რეალურად ძალიან ცოტა ახერხებს მართლა იქონიოს ასეთი აზრი :)

     LikeLike

     
     
7. on თებერვალი 7, 2011 at 6:54 PM | პასუხი Lord Vader

   მე არ მიყვარს.
   არც კლასიკური მუსიკა და (მაინცადამაინც) არც ფრანსუაზა.
   თუმცა, ფრანსუაზა ბევრად მირჩევნია.

   LikeLike

   
   
   • on თებერვალი 7, 2011 at 7:17 PM | პასუხი Molly Bloom

     მე თეატრი არ მიყვარს. კინო მირჩევნია.

     და არასოდეს წავალ პრემიერაზე მხოლოდ იმისთვის, რომ მოდურია და მთელი ბომონდი მანდ იქნება.

     და ბომონდის ხათრით ბევრი დადის. თეატრშიც, ოპერაშიც, კინოშიც და ცირკი რომ ელიტური იყოს, ცირკშიც ივლიან.

     LikeLike

     
     
8. on თებერვალი 7, 2011 at 6:58 PM | პასუხი Lord Vader

   ისე, ბერნარდ შოუს უთქვამს: კვერცხი არასდროს დამიდია, მაგრამ საღსა და ლაყეს ვარჩევ ერთმანეთისგანო.
   სულ არაა საჭირო იყო რამის “მცოდნე”.
   ან დაგბურძგლავს ან არა. :) ეგაა და ეგ.

   LikeLike

   
   
   • on თებერვალი 7, 2011 at 7:14 PM | პასუხი Molly Bloom

     კი, დაახლოებით ასეა.

     ჩემი მუსიკალური განათლება მხოლოდ შვიდწლედით შემოიფარგლება. ექსპერტად ვერ ჩავითვლები, აი. მსმენელად კი ბატონო…

     LikeLike

     
     
9. on თებერვალი 8, 2011 at 2:43 PM | პასუხი Parsman

   მოგესალმებით
   საინტერესო ბლოგი აღმოვაჩინე ვფიქრობ, თქვენი პოსტების და შთამბეჭდავი დისკუსიის მკითხველი ვიქნები.
   დიდი მადლობა.

   LikeLike

   
   
   • on თებერვალი 8, 2011 at 2:46 PM | პასუხი Molly Bloom

     welcome და მადლობა ასეთი შეფასებისთვის :)

     შემოიხედეთ, საინტერესო სტუმარი ყოველთვის გაგვახარებს :)

     LikeLike

     
     
10. on თებერვალი 8, 2011 at 5:50 PM | პასუხი Parsman

    http://www.classicalarchives.com/download_music.html?navID=2

    ასეთ საინტერესო არქივს წავაწყდი თქვენი პოსტის წაკითხვის შემდეგ, ვფიქრობ გამოგადგებათ.

    LikeLike

    
    
11. on თებერვალი 8, 2011 at 5:59 PM | პასუხი Molly Bloom

    ფასიანი რესურსია. დანქე :) თუ დამჭირდა, აუცილებლად გამოვიყენებ.

    LikeLike

    
    
12. on თებერვალი 10, 2011 at 9:22 AM | პასუხი Parsman

    ხო ფასიანია, მართალია და მხოლოდ მოსმენა შეიძლება :) პრინციპში თუ რაიმეს გადმოვწერ მერე ვაღარც ვაგნებ :)

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 10, 2011 at 10:53 AM | პასუხი Molly Bloom

      ინ ემერჯენსი ქეისის გამოგვადგება :)

      LikeLike

      
      
13. on თებერვალი 10, 2011 at 3:42 PM | პასუხი mawilda

    კლასიკური მუსიკა არ მიყვარს, მაგრამ კარგად დაწერილი პოსტის კითხვა სასიამოვნოა :)

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 10, 2011 at 3:49 PM | პასუხი Molly Bloom

      რა საყვარელი ავატარი გაქვს, მატილდა :)

      პუჰი ჩემი ბავშვობის სიყვარულია :) აი, მაგ მულტფილმში პუჰს ლეონოვი ახმოვანებს და დისნეის ვერსიას ათასჯერ ჯობია.

      და მადლობა :)

      LikeLike

      
      
      • on მარტი 3, 2011 at 5:20 PM | პასუხი გვირილა

        კი, კი, დისნეის ვერსიას ჯობია ეგ და რა კაია რომ კიდე ვიღაცა ფიქრობს ასე…

        LikeLike

        
        
        • on მარტი 3, 2011 at 5:22 PM გვირილა

          და ვაფშეტა, რუსული მულტფილმები ძალიანაც მომწონს (ბარემ პოსტის თემას შევეხმიანე რაღაცნაირად) :-)

          LikeLike

          
          
        • on მარტი 3, 2011 at 10:06 PM Molly Bloom

          რუსული მულტიპლიკაცია ჩემი ბავშვობის სიყვარულია :)

          LikeLike

          
          
        • on მარტი 3, 2011 at 11:24 PM გვირილა

          დიახაც, ლორდს :-P

          LikeLike

          
          
14. on თებერვალი 10, 2011 at 4:08 PM | პასუხი Lord Vader

    მართალია… თუმცა, დისნეისა ნამდვილი პუჰია. :)
    ანუ, როგორიც იყო სინამდვილეში. და არის. :)

    LikeLike

    
    
15. on თებერვალი 10, 2011 at 4:11 PM | პასუხი Molly Bloom

    კი. დისნეის პუჰი მილნის წიგნს ზედმიწევნით მიყვება. რუსული ანიმაცია ცოტას უხვევს – მაგრამ რუსული მირჩევნია.

    და რუსული პუჰი ლეონოვს ჰგავს – თუ მეჩვენება?

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 10, 2011 at 4:15 PM | პასუხი Lord Vader

      მგონი ლეონოვიდან დახატეს ვაბშემც :)

      არა, სიუჟეტს არ ვგულისხმობ. თვითონ ამერიკულ ვარიანტში ყველა ისეთია – ტიპაჟი, როგორც სინამდვილეში. და ყველა სხვა გამოცემაში ყველა სხვა ენაზე ეგრეა. ერტადერთი რუსებმა დაიკიდეს ყველაფერი და თავისით დახატეს. :)

      სხვათა შორის პუჰი კლასიკურ ლათინურზეცაა თარგმნილი და გამოცემული. :)

      LikeLike

      
      
      • on თებერვალი 10, 2011 at 4:19 PM | პასუხი Molly Bloom

        რუსებს ქრისტოფერ რობინი ჰყავთ? და ის სცენა აქვთ, რომ იზრდება და მიდის და პუჰი ლექსს რომ უწერს?

        რუსებმა კარლსონიც დაიკიდეს და თავისი დახატეს და ბევრად სიმპატიური გამოუვიდათ. პუჰთანაც ასეა.

        შენი ძველი პოსტი მახსოვს, პუჰის გაგრძელებაზე რომ წერდი :)

        LikeLike

        
        
        • on თებერვალი 10, 2011 at 4:28 PM Lord Vader

          ეგ კი არა საწყალი ზახოდერი რამდენიმე წელი წვალობდა რომ დაებეჭდათ – იდეოლოგიურად მავნებლური ნაწარმოებია ეუბნებოდნენ. მერე ცენზურამ დაუჩეხა.

          კი 2 პოსტი მაქვს პუჰზე – ორიგინალზე და გაგრძელებაზე. :) ვიცი, აქ სულ ლინდგრენისტები ხართ, მაგრამ პუჰი მთელ ლინდგრენს ერთად აღებულს მირჩევნია…

          ნანახიც მყავს :) ნიუ იორქში მუზეუმშია გამოფენილი რობინის სათამაშოები.

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 10, 2011 at 4:31 PM Marry Poppins

          აჰ! ლინდგრენის გამო მთელ სამყაროს დავუპირისპირდები :)

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 10, 2011 at 4:31 PM Molly Bloom

          ზახოდერის ვრედნიე სოვეტი-ზე ვგიჟდებოდი ერთ დროს.

          პუჰი მეც მიყვარს, თან ძალიან, წიგნიც და რუსული მულტფილმიც, მაგრამ ლინდგრენზე უკეთესი…. კარლსონს ჯობია?

          ნუ ჰო, ორივე ფილოსოფიაა, პუჰიც და კარლსონიც, მაგრამ პუჰი როგორ არის კარლსონზე უკეთესი…

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 10, 2011 at 4:36 PM Lord Vader

          ნუ კარლსონი ერთი პროპელერგათხრილი გაუგებარი წარმოშობის სუბიექტია :)

          პუჰი კაი ტიპია.

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 10, 2011 at 4:42 PM Molly Bloom

          კარლსონია გაურკვეველი წარმოშობის სუბიექტი? ჰმ… საწყალო ასტრიდ, ეს რას მოესწარი… უფრო სწორად, კიდევ კარგი, რომ ვერ მოესწარი…

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 10, 2011 at 4:37 PM Marry Poppins

          კარლსონი კონგენიალურია. “ფული მიგაქვს, დარიცინი კი გენანება, ესაა ფუნთუშები?” :)

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 10, 2011 at 4:42 PM Lord Vader

          ნუ მაშინ კარლსონში მეორე ციტატია, რომელიც ჩემი ბლოგის ეპიგრაფადაც კი გამოდგება.
          ფრეკენ ბოკი რომ ტელევიზიაში უნდა აჩვენონ და ახალ ტანსაცმელს რომ იცვამს – ლანჩებიც კი ახალი მაქვსო ამბობს. კი მაგრამ ეგ ხომ მაინც არ გამოჩნდებაო. მერე რა – მე ხომ ვიცი, რა ამცვიაო :)

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 10, 2011 at 4:51 PM Molly Bloom

          “ნეტა მართლა არ ვარსებობდე, მაშინ ჩემზე უკეთესი გამოგონება ქვეყანაზე არ იქნებოდაო”.

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 10, 2011 at 4:33 PM Molly Bloom

          ლიბიკამ თუ შემოიხედა, ისიც ჩვენ აგვიბამს მხარს. ოღონდ, ლიბიკა პეპისტია…

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 10, 2011 at 4:47 PM Marry Poppins

          პეპის ფუსუსუნა – უმაგრესია :)

          LikeLike

          
          
16. on თებერვალი 10, 2011 at 4:13 PM | პასუხი Marry Poppins

    არ გეჩვენება – ზედგამოჭრილი ლეონოვია :)

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 10, 2011 at 4:14 PM | პასუხი Molly Bloom

      ბავშვობიდან ასე ვფიქრობდი :) გამოხოხებული ლეონოვია :)

      LikeLike

      
      
17. on თებერვალი 10, 2011 at 5:04 PM | პასუხი Lord Vader

    ისე, ყველაზე მაგარი საბავშვო წიგნი ინგლისური ვარდებია.

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 10, 2011 at 5:05 PM | პასუხი Molly Bloom

      მადონას წიგნი?

      LikeLike

      
      
      • on თებერვალი 10, 2011 at 5:07 PM | პასუხი Lord Vader

        +1 :)

        LikeLike

        
        
        • on თებერვალი 10, 2011 at 5:09 PM Molly Bloom

          და ისა კიდევ… მისტერ პიბოდის ვაშლები :)

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 10, 2011 at 5:11 PM Lord Vader

          რომელი ჯობია?

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 10, 2011 at 5:12 PM Molly Bloom

          არ წამიკითხავს…

          ისე გაწყდა საბავშვო ლიტერატურა, მადონას წიგნები ვიკითხო…

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 10, 2011 at 5:17 PM Lord Vader

          რა იცი რაა… :)
          დარწმუნებული ვარ კარგი იქნება. ნიჭიერი ქალია ზოგადად და არც მანდ ჩაფლავდებოდა.

          LikeLike

          
          
        • on თებერვალი 10, 2011 at 5:22 PM Molly Bloom

          ზოგადად ნიჭიერი ქალია, კი. ოღონდ, აი, მულტი-ნიჭიერების – პელეს და კარლ ვოიტილას ნამღერის, მადონას წიგნების და ასე შემდეგ, მაინცდამაინც არ მჯერა… პრი სლუჩაე, წავიკითხავ აუცილებლად.

          LikeLike

          
          
18. on თებერვალი 10, 2011 at 7:21 PM | პასუხი beqagriffin

    კლასიკური როკის მსმენელი ვარ :) მაგრამ ბრამსი ჩაპლინთან ერთად ძალიან მომეწონა :)

    LikeLike

    
    
19. on თებერვალი 10, 2011 at 8:38 PM | პასუხი Molly Bloom

    ყველა მუსიკაში არის ბახი – ბროდსკის ცნობილი ფრაზააა.

    კლასიკური როკი და კლასიკური მუსიკა მშვენივრად თავსებადია. მე, პირადად, არ მიჭირს…

    LikeLike

    
    
20. on თებერვალი 27, 2011 at 4:09 PM | პასუხი salomeaa

    მმმმმმმმ მე ფრანსუაზა საგანის ,,გიყვართ ბრამსი” მიყვარს, მიყვარს და მიყვარს.

    თავად ბრამსი მიყვარს თუ არა არ ვიცი. კარგად არ ვიცნობ მის შემოქმედებას. ისე მე უფრო შოპენი მიყვარს:)

    ,,როგორც ერთი ჩემი ენამწარე მეგობარი ამბობს, ორმოცი წელია, რუსთაველზე ცხოვრობენ და ოპერაში ერთხელ არ შეუხედავთ” ეს მომეწონა, სახალისოა:)

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 27, 2011 at 4:16 PM | პასუხი Molly Bloom

      “რევოლუციური ეტიუდი” საუკეთესო შოპენი მგონია მე :)

      რამდენიც გინდა, იმდენია ასეთი მელომანი.

      ერთი გააჩერეს ოპერის წინ ჟურნალისტებმა და ჰკითხეს – ევგენი მიქელაძეზე რას იტყვითო. მეო, შვილებოო (ხანშიშესული კაცი იყო), თქვენხელა რომ ვიყავი, ცხონებული ევგენის ყველა წიგნი მქონდა წაკითხული და ზეპირად ვიცოდიო…

      LikeLike

      
      
21. on თებერვალი 27, 2011 at 4:12 PM | პასუხი Marry Poppins

    მე კი საგანის “მზის ნამცვრევი ცივ წყალში” მიყვარს… მტკივნეულად კარგია…

    LikeLike

    
    
22. on თებერვალი 27, 2011 at 7:49 PM | პასუხი salomeaa

    ,,ცხონებული ევგენის ყველა წიგნი მქონდა წაკითხული და ზეპირად ვიცოდიო…” მეცინება – ბუნებრივი რეაქციაა:) მაგრამ სასაცილო არ არის ნამდვილად.

    ჰოო ,,მზის ნამცვრევი ცივ წყალში” მეც მიყვარს და უფრო მეტად ,,სალამი, სევდავ!” და საერთოდ ეს ქალი ჩემი საყვარელი მწერალია:)

    http://salomeaa.wordpress.com/2010/08/01/ფრანსუაზა-საგანი-და-საგა/

    LikeLike

    
    
23. on თებერვალი 27, 2011 at 8:13 PM | პასუხი Marry Poppins

    Bonjour Tristesse :) ძალიან კარგი წიგნია მართლაც :) როგორც მახსოვს, მაშინდელი საფრანგეთისთვის ცოტა სკანდალურიც კი იყო…

    LikeLike

    
    
24. on თებერვალი 28, 2011 at 8:46 PM | პასუხი salomeaa

    საერთოდ საგანი იყო ძალიან სკანდალური და ექსტრაორდინალური:) პარიზს შოკში აგდებდა თუმცა ბედნიერი მაინც არ იყო ბოჰემური ცხოვრებით

    LikeLike

    
    
    • on თებერვალი 28, 2011 at 10:20 PM | პასუხი Molly Bloom

      ბოჰემური ცხოვრებით ბოლომდე ბედნიერი არავინ არის… დოჩანაშვილის სახინკლის არ იყოს, კულმინაციას რომ მიაღწევ, მერე ხვდები, რომ სისულელეა ეს ყველაფერი.

      LikeLike

      
      
25. on მარტი 3, 2011 at 6:14 PM | პასუხი Lord Vader

    არანაირად არ ჯობია დისნეის ვერსიას. :)
    აი, ფილმია ეგეთი “ჩერჩილი”. კომედიაა. საბჭოთა პუჰი ეგ პონტია. :)

    LikeLike

    
    
26. on მარტი 3, 2011 at 6:35 PM | პასუხი გვირილა

    “ჩერჩილი” არ ვიცი ნამდვილად…
    ჯობია თუ არა დისნეის ვერსიას, შევთანხმდეთ, რომ საკამათო საკითხია. მე რუსული მირჩევნია, უფრო ცოცხალია და უფრო მულტიპლიკაციური, რაც მულტფილმისთვის აუცილებელ პირობად მიმაჩნია. პუჰიც უფრო საყვარელი ტიპაჟია…

    LikeLike

    
    
    • on მარტი 3, 2011 at 6:51 PM | პასუხი Lord Vader

      2WW ფილმს იღებენ და პროდუსერი ფიქრობს, რომ რეალური ჩერჩილი ძაან არაკინოგენური ტიპია – ტროსტით დადის, ეწევა, მსუქანია… ჰოდა ფილმში ახალგაზრდა კრასავჩიკა დაკუნთული ტიპს გამოუყვანენ, რომელიც ნაცისტებს ხოცავს ჯეიმს ბობდის სტილში. :)

      ჰოდა დისნეის პუჰი ისეთია, როგორიც ნამდვილი პუჰი იყო. მილნმა რეალურად არსებული სათამაშოები გააცოცხლა წიგნში. სხვანაირს უბრალოდ ვერ დახატავდნენ. ბოლო-ბოლო მუზეუმშია ეგენი და ყველამ იცის როგორ გამოიყურება. :) სხვანაერო დომ დაეხატათ დისნეის ბოიკოტი ან რამე უარესი არ აცდებოდა :) პიკეტი ან მიტინგი. :)

      LikeLike

      
      
27. on მარტი 3, 2011 at 7:39 PM | პასუხი გვირილა

    აჰა, დავმარცხდი დისკუსიაში და ეგაა :-D კაია რომ დისნეიმ გაითვალისწინა და ისეთი პერსონაჟები შექმნა, როგორებიც სინამდვილეში არიან. და მიუხედავად ამისა, მე მაინც რუსული მომწონს, ყველას სხვადასხვაგვარი წარმოსახვა აქვს და ჩემთან ეს უფრო ახლოსაა, თან ვიზუალურადაც უფრო მომწონს… რა ვქნა ახლა ცოტა სხვაგვარად თუ წარმომიდგენია პერსონეჟები, დავაშავე რამე თუ?! :-D

    ხო, “ჩერჩილზე” ინფორმაციისთვის მადლობა :-)

    LikeLike

    
    
    • on მარტი 3, 2011 at 7:51 PM | პასუხი Lord Vader

      ისე, მეც საბჭოთა პუჰი უფრო მევასებ(ოდ)ა :):)
      მაგრამ, როგორც ქართული ბლოგოსფეროს პუჰოლოგი, დისნეის მხარეს ვარ. ;)

      LikeLike

      
      
      • on მარტი 3, 2011 at 10:11 PM | პასუხი Molly Bloom

        ეს რა საინტერესო დისკუსია გამომიტოვებია :( აფსუს, სად არ ვიყავი…

        “ჩერჩილის” სცენარისტებს და რეჟისორს დიდი შეცდომა მოსვლიათ – ტიპაჟი შეუცვლიათ. თან რადიკალურად. გასაკვირი არ არის, რომ ფილმი უხეირო გამოვიდა.

        რაც შეეხება პუჰს – მილნიც წაკითხული მაქვს (სამ ენაზე), დისნეის ვერსიაც ნანახი მაქვს და რუსული მულტ-სერიებიც. შესაძლებელია, ამერიკული ვარიანტი უფრო აუთენტური იყოს, (შესაძლებელია რა – რაკი ლორდი ამბობს, ასეც იქნება), მაგრამ, ვფიქრობ, რუსი ვინი ზოგადად პუჰისტური ფილოსოფიის მატარებელია და ამიტომ ძალიან მომწონს.

        შედარებისთვის – არ ვიცი, როგორ არის გადაწყვეტილი აუთენტურობის საკითხი “მაუგლისთან”, მაგრამ დისნეის ვარიანტი მანჭვა-გრეხა უფროა, რუსული – სერიოზული ანიმაცია. ჰოდა, რუსული ათასგზის მირჩევნია.

        LikeLike

        
        
        • on მარტი 3, 2011 at 11:28 PM გვირილა

          აუ, პასუხებს რაღაც უცნაურად მიტოვებს :-( მოწინააღმდეგე ბანაკში ვარ-თქო ლორდს ვწერდი, შენ კი გეთანხმები სრულად კიარა უფრო მეტად :-)

          LikeLike

          
          
        • on მარტი 3, 2011 at 11:50 PM Molly Bloom

          აჰა :) ვორდპრესი ჭირვეულობს :) მივხვდი, რასაც ამბობდი :) ამ დისკუსიაში ერთად ვართ :)

          LikeLike

          
          
        • on მარტი 4, 2011 at 12:00 AM გვირილა

          მაშინ ლორდს კიდე გამოვუყოფ ენას რა, დღეს კაი ხასიათზე ვარ :-)

          LikeLike

          
          
      • on მარტი 3, 2011 at 11:26 PM | პასუხი გვირილა

        ხოდა, მე მოწინააღმდეგე ბანაკში ვარ ;-)

        LikeLike

        
        
28. on მარტი 12, 2011 at 1:00 PM | პასუხი ფიფქია

    ვერ ვიტან სნობებს :)

    LikeLike

    
    
    • on მარტი 12, 2011 at 1:01 PM | პასუხი Molly Bloom

      ესენი სნობები არ არიან :) ამათ სნობობა უნდათ, მაგრამ არ გამოსდით :)

      LikeLike

      
      
29. on აპრილი 19, 2011 at 11:28 PM | პასუხი Jessie

    პოსტის დასასრულს რომ ვუახლოვდებოდი, ვფიქრობდი დიქტატორის იმ მონაკვეთს თუ ახსენებს.,და , რათქმაუნდა, არ შევმცდარვარ :)) იუ არ ზი ბესტ <3

    LikeLike

    
    
    • on აპრილი 19, 2011 at 11:30 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

      მაგას როგორ გამოვტოვებდი, ჯესი :)

      სენქს ე ლოთ :)

      LikeLike

      
      

კომენტარის დატოვება კომენტარის გაუქმება

Enter your comment here...

Fill in your details below or click an icon to log in:

ელფოსტა (Address never made public)

სახელი

ვებ-საიტი

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out /  შეცვლა )

You are commenting using your Google account. ( Log Out /  შეცვლა )

You are commenting using your Twitter account. ( Log Out /  შეცვლა )

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out /  შეცვლა )

გაუქმება

Connecting to %s

Notify me of new comments via email.

Notify me of new posts via email.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.